Verkeersidiotie in de Randstad

Het verkeer in de Nederlandse Randstad kan niet anders dan als het toonbeeld van de volmaakte gekte gekwalificeerd worden. Het is voor mij onmogelijk om er iets anders van te maken nadat ik de afgelopen dagen een paar keer deel heb moeten uitmaken van die volledig uit de hand lopende verkeersstromen. En in feite trof ik het nog, omdat ik alleen maar te maken kreeg met de zaterdagse en zondagse drukte op de weg, boven de rivieren. Maar ik werd er niettemin toch al behoorlijk tureluurs van. Hoe kan je hier nog gelukkig worden en je vergenoegd voelen als je je altijd in zulke heftige hectiek moet verplaatsen? Waarbij het niet eens meer aan de orde is of je dat doet met de auto of met de bus of de trein. Je lot is een mallemolen waaruit je maar ongeschonden moet zien te komen. Met als bijkomende complicatie en risico dat je door al die drukte om je heen ook meer overgeleverd bent aan de fratsen en capriolen van medeweggebruikers, die zich nu eenmaal niet allemaal identiek van A naar B zullen verplaatsen.

Dat overdacht ik zo in de buurt van dat beruchte Terbregseplein, aan de oostkant van Rotterdam, waar links en rechts en met ware doodsverachting inhalen tot de dagelijkse kost blijkt te horen. Met als uiteindelijk resultaat een verkeersbeeld dat zich nog het best laat vergelijken met zo een zwerm spreeuwen die wel een bepaalde kant opgaat, maar in de beweging onvoorspelbaar blijft. Dat trof mij, viel mij op tijdens mijn zondagmiddagse rit dwars door de Randstad. Dat beeld, die indruk van vermeende drukte en onrust werd vanochtend echter cru achterhaald toen in het nieuws gesproken werd van ongeveer 900 kilometer file tijdens de ochtendspits. Wat zoveel als de hel op aarde moet zijn geweest, in vergelijking waarmee ik dus gisteren blijkbaar toch een soort van paradijs op aarde lijk te hebben beleefd. Dan is het toch niet gek dat ik blij en gelukkig ben dat ik nog fluitend door Limburgs dreven mag rijden en daardoor alleen maar minder begrijp van al dat Hollandse gesnoef als zou het een voorrecht zijn om in de Randstad te mogen leven, verkeren en wonen.

Advertentie

Over robschimmert

een senior met een brede belangstelling en een sterke maatschappelijke betrokkenheid, die daaraan op schrift en in de vorm van een weblog vooral uitdrukking wil geven.
Dit bericht werd geplaatst in Samenleving. Bookmark de permalink .

Een reactie op Verkeersidiotie in de Randstad

  1. Sjoerd zegt:

    Ach, dat zei men vroeger ook van Parijs. Ik ben er vaak doorheen gereden, maar heb er nooit iets van gemerkt. Net zo goed als ik me ook door de Randstad heen begeef.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s