Natuurlijk is de ene zomergast de andere niet. Op zich is dat met de bijna dertig jaar dat deze uitzendingenreeks nu al duurt, haast een open deur. Maar dat het contrast tussen twee opeenvolgende gasten zo groot kon zijn en daarmee ook de kwaliteit van de uitzending en van de performance van de interviewer, mag best opzienbarend genoemd worden. Want na het fiasco van vorige week met Rosanna Herzberger kwam Eberhard van der Laan met al zijn kwestbaarheid haast als geroepen en maakte hij er met Janine Abbring een prachtige avond van. En kijkend naar de reacties in de kranten en de sociale media waren de conclusies in lijn daarmee en zeker eensluidend. Van der Laan had voor een avond met beschaving, gevoel en medeleven gezorgd. Hoop en optimisme voerden de boventoon en konden daardoor de talrijke kijkers verwarmen. Maar Nederland zou Nederland niet zijn als er in dat eenstemmig koor niet een enkel dissident geluid te horen was. Dat zich met een enkele slag om de arm al aankondigde met de bijna-waarschuwing dat hij van der Laan diverse malen van dichtbij had meegemaakt.
Waarmee, zo leek het, een surplus aan gezag kon worden geclaimd ten opzichte van al diegenen die elkaar zo in hun sympathie voor van der Laan hadden gevonden. Met daardoor de vrijbrief om toch even azijn te pissen door een zogenaamd boekje open te doen over de houding van de Amsterdamse burgemeester als hij achter de coulissen en uit het zicht van iedereen was. Want zo kenden weinigen hem, aldus deze zelfbenoemde insider. Maar met welk doel werd deze zogenaamde ontboezeming en confidentie gedaan? Want al die kijkers hadden toch ook ogen en trouwens verstand genoeg om wat ze hadden gezien zelf te duiden, te verklaren en in een kader te plaatsen. Wat dat betreft getuigt zo’n wijsneuzige reactie van onnozelheid als het ook niet de indruk wekt van misplaatste snoeverij, die trouwens aan mij niet was besteed. Omdat twee van mijn dochters diezelfde Eberhard ook vaker van nabij hadden meegemaakt en alleen maar gecharmeerd van hem waren geraakt, het een heel aardige man vonden. En laat ik gisterenavond ook zo’n man gezien hebben, die mij alleen maar meer voor zich innam met zijn beschaving, gevoel en integriteit.
Ja je mag de idolate sfeer niet verstoren hoor, stout, stout.