Hij is een half jaar president van de Verenigde Staten en het wil nog altijd niet wennen. In tegenstelling tot wat het geval was bij al zijn voorgangers, waar bij de wisseling van de wacht altijd een stijlbreuk optrad, een wat andere toon werd gezet en er een nieuwe entourage te zien was. Maar na nog niet eens zo veel verloop van tijd sloeg de gewenning altijd toe en draaide de wereld uiteindelijk op eenzelfde wijze door. Met Trump blijkt dat toch allemaal heel anders te gaan en is het in principe elke dag een verrassing wat hij nu weer te verkondigen heeft. Wie of wat neemt hij nu weer op de korrel? Of welke proefballon zal er deze keer worden opgelaten? Voer genoeg voor de media en aanleidingen voldoende voor het geven van commentaren en vormen van opinies. Saais is het allerminst, maar tegelijk wordt de sfeer eens te meer verontrustend, omdat nergens meer een peil op te trekken is. Zekerheden bestaan sinds een half jaar niet meer, met als dieptepunt dat de waarheid ook niet meer bestaat, omdat er altijd wel alternatieve feiten genoemd of verzonnen kunnen worden, welke evenzeer de waarheid kunnen vormen. En telkens is daarbij Trump aan het woord, het hoogste woord omdat hij dat mag hebben als machtigste man van de Verenigde Staten.
Als degene die in die job gekozen is en dus aan de status van feilbaarheid is ontstegen, gelooft hij met grote stelligheid. Waardoor hij zich tot alles geroepen en gelegitimeerd beschouwt en zo de vreemdste fratsen kan en mag uithalen. Dus ook niet de president van alle Amerikanen hoeft te zijn, activisme mag bedrijven en ieder dus die hem voor de voeten loopt, even gemakkelijk aan het kruis nagelt of er de vloer mee aanveegt. Wie is er in de afgelopen zes maanden nog niet aan de beurt geweest om zonder aanzien des persoons en plein public geschoffeerd te worden? Tot een paar dagen terug zelfs zijn minister van Justitie Sessions, die hem vanaf het eerste moment heeft gesteund. Wat bij Trump dus niets zegt en dus de aankondiging is dat er na hem nog velen zullen volgen. Die rode draad kan tenminste al herkend worden, evenals de zekerheid dat in de Verenigde Staten niets meer zeker is. Met een man die weliswaar president van dat land is, maar allesbehalve een staatshoofd, want van een soort waar het van en aan alle kanten totaal in de bol is geslagen. Zonder dat er ook maar iemand is die weet of vermoedt wat zich daar afspeelt. Trouwens, zou die Trump het zelf wel weten?
Je snapt gewoon niet hoe mensen op deze bejaarde paljas hebben kunnen stemmen.