Zomerse notities

Het zijn wat zomerse notities, die deels luchtig mogen klinken, maar waarin toch ook sporen van zorg en onrust te onderkennen moeten zijn. To whom it may concern, wordt er in zulke gevallen wel eens gezegd, terwijl ‘wie de schoen past, trekke hem aan’ net zo helder en niet mis te verstaan is. Echter, dat is langzamerhand toch een kenmerk van deze tijd geworden. Namelijk waarom makkelijk, als het ook moeilijk oftewel in het Engels kan? Met onze moers taal steeds meer aan de verliezende hand. Maar dat is echt van alle tijden in het jaar geworden en heeft niets van doen met de prachtige zomer die we nu beleven. Zou dat dan de klimaatverandering zijn die de gemoederen, de politiek, het wereldtoneel zo bezig houdt? Tegen een aanpassing van het klimaat in deze vorm kan ik geen bezwaar hebben, omdat het beetje temperatuurstijging meer dan genietbaar is. Want 21, 22 graden elke dag kan toch nauwelijks een straf genoemd worden. Hoewel het wel met wat meer vocht afgezegend mag worden. Liever niet die plensbui, zegt de tuinier in mij, omdat dat alle beplanting neer – en de bodem dichtslaat. Maar precies zoals dat deze week eenmalig gebeurde in de vorm van zo’n vriendelijke neerslag, die mild en zacht wat soelaas bood voor de grote droogte. Maar volstrekt te weinig en totaal geen aanleiding om al aan regendansen van vreugde te beginnen. Waardoor het inderdaad alweer niet goed is.

Met daarnaast nog een ander voorbehoud bij alle zonneschijn en koestering door de heerlijke warmte. Want met die zo vroeg ingevallen zomer doet zich nog een ander verschijnsel voor dat op zijn minst moet verbazen omdat ik het op die manier nog nooit eerder heb meegemaakt. Het is momenteel eind juni, 29 juni om precies te zijn. Volgens de kalender is de zomer eigenlijk net begonnen. Toch worden de eerste kersen al aan de weg en in de boomgaarden verkocht. Wat rijkelijk vroeg is. Zoals er wel meer in de natuur veel eerder aan de hand is. Met toch wel als meest opvallend feit de omstandigheid dat het graan op de akkers eigenlijk al in een dusdanig gerijpte staat verkeert dat het nu al geoogst kan worden. Maar was augustus niet van oudsher de oogstmaand? Waarmee ik alleen maar wil zeggen dat er best wel iets aan de hand is. Zonder dat duidelijk is of hier sprake is van een incident of dat deze beweging in de seizoenen toegeschreven moet worden aan de klimaatverandering. Dat wil ik nog in het midden laten, omdat ik deze verschuiving dit jaar voor het eerst met eigen ogen zie. Dus nog niet zover ben om daar verreikende conclusies aan te verbinden. Wat niet wil zeggen dat ik mij gevoeglijk in het dubieuze gezelschap van de klimaatsceptici schaar.

Advertentie