Moet de alarmbel nou echt geluid worden omdat Trump en zijn VS uit het klimaatakkoord van Parijs willen stappen? En is het echt zo erg dat diezelfde Trump zijn ware aard laat zien, dus er geen twijfel over laat bestaan dat hij gewoon een kwaadaardige kapitalist en egoïst is, die elke vorm van beschaving mist en schijt aan alles en iedereen buiten hemzelf heeft. Met als enige geloof het vullen van zijn eigen zakken, op welke manier dan ook. Waarmee hij tegelijk het rolmodel schijnt te zijn voor de gemiddelde Amerikaan. Want hoe kan hij anders tot hun president gekozen zijn? Moeten wij in Europa, in Nederland ons nog verbonden weten met een man die namens zijn land en naar zijn zeggen in het belang van zijn land en haar inwoners gemaakte afspraken, gesloten verdragen met voeten treedt of ter discussie stelt, alsof er geen geschiedenis heeft bestaan en eerdere normen en waarden niet meer tellen, als ze niet in het Amerikaans belang zijn? Helpt een dialoog met zo’n man nog en moet er wel iets van een gesprek met een man verwacht worden die alleen naar zichzelf luistert en dat ook van zijn gesprekspartners verwacht?
Nee dus. Stoppen ermee en tegelijk de kansen grijpen die zich met een zo herwonnen vrijheid voordoen. Want het orienteert toch stukken makkelijker zonder nog gehinderd te worden door een soort van gevoel van schatplichtigheid jegens die Amerikanen, van wie we, of we dat nou wilden of niet, tientallen jaren bondgenoot waren. De wereld heeft zoveel meer te bieden dan die dominante Amerikaanse cultuur, die ons welzijn, onze manier van leven zo heeft bepaald. Het mag best wel eens een paar onsjes anders. Het Oosten heeft misschien wel evenveel te bieden. En niet alleen interessante markten, maar evenzeer normen, waarden, vormen van cultuur, beschavingselementen die alleen maar een verrijking kunnen zijn voor de wijze waarop wij in het leven en in de wereld willen staan. Daarvoor open staan, daar nieuwsgierig naar zijn, zonder voorbehoud, helpt ons alleen maar verder op weg in de richting van nog meer kwaliteit van ons bestaan, van onze wereld, van onszelf. Met dank aan de man in wiens gezelschap een weldenkend mens niet gezien wil worden, niet wil verkeren. Trump was zijn naam….
Trump is over vier jaar weer weg, tenminste daar ga ik vanuit. Ik denk dat het weer goedkomt. Maar die Amerikaanse dominantie mag wel eens een onsje minder. Gelukkig is Macron gekozen en niet Le Pen.
Obama was een stuk beter geweest voor Amerika, maar de regels…. Of Hillary beter zou zijn geweest weet ik ook niet.