Met de revolutie in de zestiger jaren viel het achteraf bezien alleszins mee. Beste bewijs is wel de toptien van hits van 8 april 1967, die er als volgt uitzag:
1. This is my song (Petula Clark) – 2. Penny Lane (The Beatles) – 3. Release me (Engelbert Humperdinck) – 4. I was Kaiser Bill’s batman (Whistling Jack Smith) – 5. Ben ik te min (Armand) – 6. Something stupid (Frank & Nancy Sinatra) – 7. Monkey on your back (The Outsiders) – 8. Detroit City (Tom Jones) – 9. Let’s spend the night together (The Rolling Stones) – 10. Spicks and specks (The Bee Gees)
Als je een top tien van een willekeurige datum na 1990, ken je op zijn hoogst één plaatje. Als je er al één kent. Dus ik denk toch een revolutie.
Ik sluit me aan bij de vorige spreker… Ik ken ze allemaal. Maar nummer 7 springt er helemaal uit omdat ik die zelf live gezien heb….