Cynisch en brutaal is het. Dan is dat alvast gezegd, te meer omdat er eigenlijk geen andere woorden voor zijn, voor deze brutalen die met al hun geld aanspraak menen te hebben op meer dan de halve wereld en zich daarom ongegeneerd alles permitteren. Er wordt voor de schone schijn nog een mooie vlag op geplant, waardoor diezelfde lieden er glansrijk mee weg komen. Met als laatste en stuitende voorbeeld van zulk gedrag Linda de Mol, die zich haar rijke, luxueuze leventje lekker heeft laten aanleunen, zich volvrat tot er 82 kilo op de weegschaal stond, waarna ze zich alle recht aanmat om moord en brand te schreeuwen over zoveel persoonlijk leed en ellende. Om vervolgens meteen eurotekens te zien, ze zou immers niet de Mol heten, en publiekelijk via haar eigen videokanaal haar afvalplan te annonceren, namelijk om in zes weken tijd vijf kilo kwijt te raken. Heel Nederland mocht haar bij haar activiteiten in haar eigen fitnessruimte volgen, met inbegrip van het dagelijkse wegen. Een spannend plan dat een heel legioen, van vooral vrouwen, deed opstaan dat haar via de sociale media aanmoedigde en met name bewondering toonde voor het feit dat ze zich zichtbaar voor heel Nederland liet wegen. Zo gek is men dus geworden dat iemand die dat dus openlijk laat doen, moed toedicht.
Of is dit dan de hysterie die tegenwoordig bij het uiterlijk, het lichaam en het gewicht schijnt te horen? Met op de eerste rij Linda de Mol die daar weer eens op inspeelt om zich als heldin te laten vieren. Als het daar bij zou zijn gebleven, was het nog tot daar aan toe en in feite zo’n typisch randverschijnsel dat bij deze tijd hoort. Maar het werd ranzig, cynisch en onsmakelijk tegelijk toen diezelfde Linda de Mol haar eigen afvalplan verbond met de actie via giro 555, die bedoeld is om de schrijnende honger in Afrika iets te verlichten. Zij vond, nadat ze zich volgevreten had tot ze 82 kilo woog, dat zij ook haar steentje moest bijdragen door voor elke kilo die ze met fitness aan gewicht verloor, een bedrag op giro 555 te storten. Kan het nog dommer? Waar haal je het lef vandaan om je met je vette en veel te zware lijf zo met hongerend Afrika te verbinden? Dat kan toch zeker wel zonder afvalplannen en zonder engagement aan de hand van gewichtsverlies? Maar dat is voor Linda de Mol kennelijk die ene brug te ver, omdat zij met naam en toenaam toch wel graag centraal wil staan in haar eigen actie. Vandaar dat er verder geen woorden aan vuil hoeven te worden gemaakt. Zij heeft zichzelf met haar spannende plan aldus afdoende afgebrand en eigenhandig met de grond gelijk gemaakt.
Ik word onpasselijk van al die zogenaamde celebrities die overal komen opdraven onder het mom van goede doelen, met slechts een doel voor ogen: zichzelf in de picture plaatsen. Ik doe erg mijn best alles in de krant en op tv over te slaan als het om dit soort ranzige figuren gaat, er is niets in dat wereldje dat mij ook maar enigszins interesseert en ik hou graag voor mezelf de schijn op dat de wereld niet enkel bestaat uit aandachtsgeile, narcistische debielen.
Je hebt er anders aardig wat woorden aan vuil gemaakt. En eerlijk is eerlijk, ik hou wel van een pondje meer.
ik denk dat ze oprecht begaan is met deze problematiek, ze denkt ook dat ze de Oprah Winfrey is van de lage landen. Je weet nooit precies wat zich in het hoofd van deze mensen afspeelt, wat roem met je doet,