Het herindelingsdossier dat momenteel zo actueel is in en rond de gemeente Nuth, laat zien dat besturen in een omgeving waar het democratisch besef opeens welig tiert, voor het gros van de bestuurders te veel gevraagd is. Daadkracht met de blik op oneindig om vervolgens te blijven gaan met de banaan is de enige reflex die met name in dit soort omstandigheden bij hen is waar te nemen. Eis als belangstellend en betrokken burger vooral niet je rechten op en claim evenmin aandacht, want dat blijkt toch teveel gevraagd, te lastig. Omdat die bestuurstrein immers verder moet en absoluut dient te blijven rijden. Zodat er eigenlijk nog alleen langs elkaar heen gepraat wordt, het luisterend oor afwezig is en de fixatie op het eigen standpunt en het eigen gelijk vanzelfsprekend overblijft. Dat was het finale beeld dat opdoemde toen de rookwolken van een informatie-avond die door de gemeente Nuth belegd was, opgetrokken waren. Bedoeling was om daar de burger meer zicht te geven op de beoogde herindeling waarbij Nuth betrokken is en om tegelijkertijd excuses aan te bieden vor de betrachte onzorgvuldigheid jegens de inwoners van Nuth gedurende de hele besluitvormingsprocedure. Niet dat daarmee de kou uit de lucht was. Integendeel.
Omdat dat sorry toch te vrijblijvend bleek, sprongen de vonken daarna af van de voortdurende gedachtenwisselingen met een vuurwerk van emotie, irritatie en boosheid tot gevolg. Met voeding daarvoor uit de monden van de gemeentebestuurders, die van een andere planeet leken te praten, zich maar beperkt op de hoogte toonden, dus eigenlijk meer ontweken dan dat ze de verontruste burgers de hand toestaken. Het was teveel gevraagd van deze politici, waarvan de incompetentie altijd het meeste en eerste blijkt als ze het vuur na aan de schenen gelegd krijgen. Zo ook hier. Met de te verwachten reflex van hen, namelijk de hakken in het zand, de rug gerecht en van geen wijken weten. Sterker nog, nog eens extra benadrukken dat de koers gelopen is en dat verweer geen zin meer heeft omdat de procedure daarvoor het point of no return welhaast gepasseerd is. Leek op intimidatie, die natuurlijk net geen zier helpt als groepen burgers stevig in het geweer zijn gekomen, en dus eerder het omgekeerde effect heeft. Zoals gisterenavond ook gebeurde met veel van de aanwezigen die geprikkeld door al het tegenspel, die herindeling er nu helemaal niet bij laten zitten en dus waar dan ook hun democratisch recht zullen halen. Omdat dit niet meer de tijd van de kluitjes in het riet is, hoewel, zoals gezegd, dat recept, die manipulatie toch weer werd beproefd. De blunders van 1982, noem het weeffouten, mogen niet de kans van een reprise krijgen……
Zoals beschreven heel herkenbaar, chapeau voor de aanhouders.
Tussen Heerlen en Landgraaf is het ook niets geworden…