Elitaire journalistiek

Bij tijd en wijle wordt wel heel sterk het beeld opgeroepen dat journalistiek nog bedreven wordt voor een kleine elite, een intellectuele voorhoede. Het volgende fragment in de boekenbijlage van de Volkskrant van afgelopen zaterdag wekte althans bij mij die indruk:
                                                                                                                                                 “Voor de Amerikanen die kunnen lezen zijn er nu twee opties. Sommigen proberen de werkelijkheid te ontlopen en duiken in de poëzie, anderen proberen zich juist de ergste werkelijkheid voor te stellen en duiken in de dystopische fictie. Doemdenken kan ook heel mooi zijn. Dystopische fictie is voor de schrijvers een van de lastiger literaire genres: je moet de creativiteit hebben om de werkelijkheid te extrapoleren, maar ook de discipline om de fantasie in toom te houden. Je moet de empathie hebben om geloofwaardige personages te verzinnen, maar ook de ratio om een geloofwaardig politiek systeem te bedenken. Als de gecreëerde dreiging tijdloos is, heb je een klassieker. En dus kopen de Amerikanen nu en masse 1984 van George Orwell……….”
Is er na lezing van dit fragment nog iemand verbaasd dat een doorsneelezer zal vragen om dit maar in zijn pet te gooien om vervolgens met een noodgang bij zo’n krant weg te lopen.