Populisme volgens Heijne

Moet je als weblogger het wiel nogmaals uitvinden als een voortreffelijk essayist als Bas Heijne – trouwens dit jaar van de P.C. Hooftprijs – dat al voor je heeft gedaan door de bronnen en oorzaken van het hedendaags populisme te benoemen en door de redenen van de woede van de witte man nog eens haarscherp te karakteriseren. Wat hij dan als volgt doet:

” De gigantische toename in kennis, samen met het wereldwijde perspectief dat ermee gepaard gaat, het besef dat alles met alles verknoopt is geraakt tot een schier onontwarbare kluwen, heeft voor steeds meer mensen de wereld en hun eigen rol daarin onbeduidend en onoverzichtelijk gemaakt. Het populisme van Trump, en van zoveel andere hedendaagse politici, met onder andere Wilders voorop, beantwoordt aan de twee grote verlangens van onze tijd: het maakt de wereld weer simpel en het geeft de burger de illusie van zelfbeschikking terug, het idee dat hij de wereld toch weer gewoon naar zijn hand kan zetten. Anders gezegd, dat hij niet langer object is, maar gewoon weer subject.

Ik wil mijn land, mijn geld, mijn vrijheid terug, zogezegd.

Dat gaat vanzelfsprekend met woede en frustratie gepaard, aangezien er ook vijanden worden aangewezen die de verwezenlijking van dat zelfbeeld dreigen te dwarsbomen – dat zijn de buitenstaanders die jouw wereld dreigen over te nemen. Maar het zijn vooral de mensen die je willen verhinderen de wereld te zien zoals jij wilt – de elite die de idealen van de Verlichting belijdt, in ieder geval met de mond, de rekkelijken die de zuivere islam hebben verraden en de experts die feiten blijven aandragen die niet stroken met dat door jou gewenste wereldbeeld.”

Waar dus niets aan toegevoegd behoeft te worden, laat staan de poging te ondernemen om een en ander nog helderder te formuleren.

.

Advertentie