Werd hier een paar dagen terug nogal stevig de staf gebroken over een infrastructureel project dat van geen kanten deugt en ook qua draagvlak in ieder denkbaar opzicht rammelt, waarmee dus die verfoeilijke Buitenring wordt bedoeld, op een andere plek in het uiterste zuiden van Limburg is ook aan de weg getimmerd. Wat op vlekkeloze wijze is gebeurd en eigenlijk alleen maar applaus blijkt te oogsten. Zo kan het gelukkig ook, heeft de rimpelloze aanleg van de A2 – tunnel onder en door Maastricht bewezen. Wegenbouwers hebben er in vijf jaar tijd een perfecte operatie van gemaakt, die op de dag af gereed was en in al die tweeduizend dagen van bedrijvigheid nooit de vlotte doorstroom van het locale en doorgaand verkeer heeft belemmerd, voorzover dat dan kon met die opeenvolging van stoplichten op die A2.
Ook van omwonenden was nauwelijks een wanklank te horen, waardoor dezen nu ook reikhalzend uitzien naar de volgende fase in dit project, namelijk de verwezenlijking van de ‘Groene Loper’ welke, zoals de naam al zegt, beoogt om de diverse stadsdelen die tot op heden door asfalt en geluidswallen werden gescheiden, te gaan verbinden door middel van een groene promenade over een lengte van vier tot vijf kilometer. Waardoor Maastricht al weer meer een geheel wordt, dat hoogstens nog gedeeld wordt door de rivier de Maas, hoewel dat nauwelijks ‘gedeeld’ kan worden genoemd omdat de Maas zo bij het wezen van Maastricht hoort. Samengevat kan gerust gesproken worden van een fantastische en historische prestatie van al die wegenbouwers, die daarom met recht geplaatst mogen worden in mijn portret van de dag.
robschimmert 
Vlekkeloos kan ik het echt niet noemen, uitbuiting, wisselen van aannemers, failliete onderaannemers en meer van dat soort onsmakelijke kapsones waren nodig om dit voor elkaar te krijgen… Dat vind ik niet vlekkeloos, eerder schandalig.