Het was weer verheffende sportjournalistiek, waar Nederland de afgelopen week getuige van mocht zijn. Het merendeel van wat doorgaat voor voetbalverslaggevers ontpopte zich in no time als aasgieren en bloedzuigers. Flinker konden ze zichzelf niet maken met een in hun ogen zo gemakkelijke prooi als bondscoach Danny Blind. Op wie het lekker op de man spelen was. Zonder ook maar enige zelfbeperking. De ontslagbrief was al namens de KNVB geschreven. Geen ontsnappen meer mogelijk voor hem gezien de kansloosheid van zijn missie naar Zweden. Hij zou de zak krijgen. De beste stuurlui – want dat zijn voetbaljournalisten bij uitstek – stonden zich al te verkneukelen bij het vooruitzicht van hun eigen gelijk en van de ondergang van Danny Blind. Hun gnuiven was niet van de lucht en kreeg helemaal een onwelriekende geur toen in het programma Voetbal Inside de praatjesmakers van der Gijp en Derksen zich ook in die debatten meenden te moeten mengen door nog eens wat extra vuile kooltjes op het vuur te gooien. Uiteraard begeleid door hun voortdurende big smile. Als ware backstabbers ( ‘they’re smiling in your face…’)staken ze de bondscoach nog een extra mes in de rug door hem te kwalificeren als een gladjanus en slijmbal waar iedereen het in de voetbalwereld wel mee heeft gehad. Waarmee de echte proleten dus ook een duit in het zakje mochten doen met hun grote mond die elk gebrek aan voetbalkennis moet maskeren.
Want wat valt er anders van die Derksen te zeggen die zich erop beroemt dat hij al twintig jaar lang in geen stadion en bij geen voetbalwedstrijd is geweest. Om nog maar te zwijgen van van der Gijp die international is geweest, dat kon zijn, kan er beter gezegd worden, in de periode dat het Nederlandse voetbal haar dieptepunt kende, van 1982 tot 1987. Dus waar hij zijn kennis vandaan haalt of op baseert, is eigenlijk net zo’n raadsel, maar kennelijk voldoende om met een grote grijns zijn mond over van alles en nog wat open te trekken, dus zich te permitteren om Danny Blind met de grond gelijk te maken door hem van achteren aan te vallen. Waarmee het sfeertje, waarin Barbertje wel moest hangen, zijn beslag had gekregen. Totdat daar die avond in Solna was en alles opeens bleek mee te vallen en elk vooringenomen standpunt als een blad aan de boom zo maar en in een oogwenk kon veranderen. Met Blind die weer in genade was genomen door wat doorgaat voor het voetbaljournaille dat hem zo maar het cijfer zeven had gegeven. Waarmee het zichzelf per slot van rekening en alles overziende het finale brevet van onvermogen had bezorgd. Ten overvloede overigens. Want wie de ogen open heeft en deze beroepsgroep kritisch volgt, weet dat het napraten en meelopen er schering en inslag is en eigen geluiden nauwelijks worden getolereerd. Omdat vriendjes en volume in hun wereldje slechts tellen.
robschimmert 
Waan van de dag. Ik heb er vandaag nog met twee mensen over gediscussieerd. Ik vind namelijk dat Depay opgesteld moet worden. Zij vonden van niet, want die kon er niks van. Nou ja. In elk geval, de wedstrijd was aardig, maar het was maar Zweden.