Hoe het ook gekeerd of gewend wordt. Er is beslist zoiets als een Turkse kwestie, welke zich niet alleen in Nederland manifesteert, maar eigenlijk in ieder Europees land, dat een serieuze Turkse minderheid binnen de bevolking telt. Bron, wortel en oorzaak vormen de Turken wel zelf. Zij veroorzaken steeds de problemen, waar zij die ook ontmoeten. De verklaring is en blijft heel simpel en kan herleid worden tot het nationaal chauvinisme, de trots pur sang die de Turken, elke Turk beheerst. Dat gevoel van superioriteit, van dominantie die bij het Turkse volk hoort en daarmee dan ook logischerwijs vanuit Turks perspectief gezien de grenzen van welke andere soevereine staat kan overschrijden, te boven mag gaan. Waardoor de invoer van de Turkse binnenslandse politieke problematiek, maar ook anderszins, naar welk ander land dus meer dan in de rede ligt. Want Turk blijf je, waar je ook bent, voor het leven. Dus niks verlies van of gedeelde loyaliteit. Zodat de wereld, of Europa, of Nederland, of Duitsland een deel van het grote Turkije zijn en beslist niet andersom. Dus blijven Turken ook elders hun eigen Turkse dingen doen en is de gehele Turkse diaspora niet minder dan de belichaming van de lange arm die Turkije zo veel als mogelijk in alle richtingen behoort uit te strekken.
Waarmee verder alleen maar gezegd wil zijn dat het daarom geen verbazing hoeft te wekken dat jonge Nederlandse, hier geboren Turken, openlijk hun verbondenheid met hun moederland verklaren en reppen van hun grote leider Erdogan. Turkse trots heet dat die het wel moet winnen van dat gevoel bij een minderheid te horen. Hoe sterker dat gevoel, des te luidruchtiger zal die lotsverbondenheid verkondigd worden en wordt de aantrekkingskracht van zo’n vreemde eend in de Nederlandse politieke bijt, zoals DENK daar is, alleen maar groter. En wie er dan nog gek van op blijft kijken dat Turken als door een wesp gestoken reageren op het gebruik van de woorden “Armeense genocide”, terwijl er toch door toedoen van hun voorvaderen anderhalf miljoen van die Armeniërs op een georganiseerde wijze is vermoord, heeft het nog niet begrepen en beseft niet dat er inderdaad sprake is van twee werelden, waarvan de Turken vinden en voelen dat die van hen verreweg het beste is. Blijft natuurlijk over de vraag of zij die met alle bijkomstigheden moeten exporteren naar ons land of dat ze er beter aan doen hun spullen en gevoelens op te pakken en ons Nederlanders in de waan en met rust te laten om zo ongestoord onze eigen gewenste gang te kunnen gaan. Wat op winnen en winnen lijkt, omdat ieder het zijne en de eigen beste wereld eraan overgehouden heeft.
robschimmert 
Ik weet niet wat ik hier nu weer van moet vinden. Die Turkse superioriteit, daar gaat het al mis. Wij haalde ze binnen als opknappers van ons vuile werk. Verder zullen we gewoon doorgaan met de handel, want wat dat betreft zijn we niet zo principieel als Poetin. En verder heb je gelijk, Veel Turken hier tonen zich weinig geinteresseerd in Nederland, ook al is dat hun geboorteland, terwijl ze de Turkse gebeurtenissen en politiek wel nauwgezet volgen. Een gevaarlijke ontwikkeling.
Je hebt gelijk, het blijven turken…
We en ik en onze regering hebben weinig notie gehad over het land en wat er gaande was en onder Turken hier. Gelukkig hebben we een aantal Turken in huis die actief zijn in de media en hun mond durven roeren, DENK reken ik hier ook onder als zij geweld afwijzen. Het woord ‘gevaarlijk’ gebruiken gaat mij veel te ver, het neemt niet weg dat emoties hoog zijn opgelopen. Ik denk dat veel Turken. heel goed beseffen dat het hier beter is als ginder, maar de angst regeert en Erdogan maakt hier dankbaar gebruik van, zolang het kan. We hebben hem nodig.
Zorgelijk dan.
Het is altijd een beetje primitief te menen dat uitgerekend jouw volk het beste ter wereld is; maar ja, dat hebben Europenane ook heel lang gedacht. Turkije heeft de Tweede Wereldoorlog niet meegemaakt, en het nationalisme, dat daar juist onder Atatürk sterk was gemaakt, heeft dus nooit een knauw gekregen.