Hoe het er elders mee is gesteld, doet eigenlijk weinig terzake. Wat telt is dat hier te lande sportverslaggeving meer en meer de vorm krijgt van naaikransjes, waar oeverloos geleuterd kan worden door deze en gene ter meerdere eer en glorie van zichzelf. De reporters en commentatoren doen er nauwelijks nog toe en fungeren min of meer nog als aangevers die alleen maar de stof tot praten mogen aandragen. Waar dan de presentatoren verder mee aan de haal gaan om het gebabbel op gang te krijgen en richting te geven. Waarbij steeds meer als standaard geldt dat het vooral gezellig moet blijven, dus niet te hoog grijpt, teveel vraagt noch body heeft. Kasie dus voor onze nationale kletstante, Dione de Graaff, die in een dergelijke setting haar plek lijkt te hebben gevonden, na al zoveel jaren op deskundigheid en professionaliteit gewogen te zijn en voortdurend een volslagen lichtgewicht was gebleken, die nergens goed voor was, maar werd geduld, omdat ze al zoveel jaar de dochter van … was die ook goede vriendjes op het Hilversumse Mediapark had. Zo schijnt de banencarroussel in die contreien te werken, met voor deze Dione ook de mazzel dat ze de tijd mee had, met de groeiende behoefte aan leuk, lekker en gezellig op de tv. En waarom zou de sportverslaggeving daarvan uitgezonderd blijven, als sport zo’n belangrijk maatschappelijk verschijnsel is?
Dus inderdaad bingo voor Dione, voor wie alles de goede kant opviel, toen het gezelligheidsdier nummer 1, Jack van Gelder, verkaste en zijn plekje openviel, waar niets anders hoefde te worden gedaan dan vooral veel over niets te kletsen. Op een leuke en huiselijke manier, zoals Jack daar het patent op had, en wat iets was dat Dione tenminste nog wel beheerste, dat veel over niets praten. Waardoor zij zo maar de nationale kletstante werd die we nu moeten verdragen bij elke sportgebeurtenis die iets voorstelt. Het EK Voetbal, de Tour de France, de Olympische Spelen. Je kunt het niet zo groot en belangrijk bedenken of zij is er wel bij. Niet om iets toe te voegen of nieuws te brengen dan wel van commentaar te voorzien, maar om de boel aan elkaar te praten en het zo voor de kijker een beetje gezellig te maken. Ze zet nog net geen koffie en sinaasappelen perst ze evenmin. Hoewel dat eigenlijk ook naadloos bij haar past en ook thuis zou horen in de functieomschrijving van deze nationale kletstante. Waar we – zo staat wel vast – nooit meer van af komen en we dus mooi klaar mee zijn. Met die Dione de Graaff die de evenknie van Brugman is, maar ook haas zou mogen heten omdat ze van toeten noch blazen wat weet.
Volgens mij wemelt het bij de tv van kletstantes en leuterooms.
Heel de publieke omroep zit vol met dat soort gasten…
Ik vind haar wel een sympathieke vrouw. Op een of andere manier hoor ik liever sympathieke mensen die keuvelen, dan zelfingenomen figuren die ter zake komen.