Echt fraai is het niet, wat er op dit moment gebeurt in Turkije. Met Erdogan in een hoofdrol, waar de nodige vraagtekens bij gezet kunnen worden. Vooral zijn uitleg van het democratisch proces, van de soevereiniteit van het volk, is toch even anders dan wij in Europa gewend zijn. Maar veel valt daar eigenlijk niet op af te dingen omdat hij en zijn AK – partij wel beschikt over de absolute meerderheid in het Turkse parlement. Wat dat aangaat, is er in feite niets aan de hand, zelfs niet naar onze maatstaven gemeten. Des te vreemder is daarom het lawaai van de waardeoordelen die vanuit onze zogenaamde beschaafde wereld opklinken in de richting van Turkije en het staatshoofd van dat land. Want als er ergens met twee maten wordt gemeten, dan toch hier wel, in deze kwestie. Omdat alle rumoer welke over Erdogan wordt gemaakt, uiteindelijk en welbeschouwd erg selectief blijkt te zijn als even stilgestaan wordt bij een aantal andere premiers en staatshoofden en vooral bij hun stijl van regeren. Die in geen enkel opzicht blijken onder te doen voor Erdogan, want zich even autoritair tonen en zeker zo manipulatief zijn in het naar hun hand zetten van de democratische processen en in hun twijfelachtig respect voor de mensen – en andere grondrechten. Terwijl zij allen ook via het democratisch proces, door verkiezingen aan de macht te zijn gekomen. Met als enig verschil dat het hier om premiers en presidenten en staatshoofden gaat van landen die deel uitmaken van de EU, dus ook partners van onder andere Nederland zijn.
Zodat dan de diplomatie, de tact, de omzichtigheid en nog wel eens het zwijgen willen en moeten helpen, terwijl Turkije door ons Europeanen in de persoon van Erdogan kennelijk wel gekapitteld mag worden, want een andere positie heeft dan de regeringsleiders in Polen en Hongarije en misschien ook nog het mogelijke staatshoofd van Oostenrijk. Dat zijn die twee maten die zich des te gemakkelijker laten hanteren omdat wij vanuit onze West – Europese fauteuil bepaald niet wars zijn van de arrogantie, die de kolonisator in ons nog altijd kenmerkt. Want we hebben weliswaar geen wingewesten meer binnen ons bereikt, het neemt niet weg dat wij onszelf, mede door onze welvaart, de technologie, de rijkdom en welke andere voorsprong niet, bepaald superieur achten ten opzichte van grote delen van de rest van de wereld, waar het blijkens de dagelijkse beelden op de tv nog altijd tobben en bikkelen is, zonder dat het ergens toe leidt. En zie dan maar eens stevig in je schoenen te blijven staan en niet tot aanmatigende oordelen te komen. Waardoor het ook gemakkelijk en verleidelijk is om de Turken en hun Erdogan tegelijk met de rest van de wereld op dezelfde hoop te vegen. Omdat ze op zo’n grote afstand en achterstand ten opzichte van ons leven.
robschimmert 
Ik heb nog niet gehoord dat je in Polen, Hongarije of Oostenrijk ook in de gevangenis kunt komen als je je mening uit, en laten bovendien dan ook niet moeilijk doen als Wilders hier premier wordt, als het zo kennelijk werkt.
Nou, de sinds kort van kracht zijnde mediawetgeving in die landen, met uitzondering van Oostenrijk, is niet veel haren beter dan wat er in het Turkije van Erdogan kan.
Oosntenrijk wellicht binnenkort ook. Hangt erg van de verkieizngsuitslag af, die nu binnen enkele uren bekend zal worden.