Het is dus zeker niet zo dat hier de huid van de beer verkocht gaat worden voordat deze geschoten is. Zoals ook elke vergelijking daarmee verder mank gaat. Want dan zou de ranke wielrenner Steven Kruijswijk tekort worden gedaan. Maar het is wel zaak om de komende dagen extra attent te zijn op zijn prestaties in de Giro d’Italia, waarvan de derde week op aanbreken staat. Dat is normaliter de week waarin Steven op zijn best presteert, met name in die Italiaanse ronde, zoals hij de afgelopen jaren heeft laten zien. In deze editie heeft hij zich een uitgangspositie als nooit tevoren verworven. Zodat hij gerust kansrijk genoemd mag worden om uiteindelijk een podiumplaats te behalen. Hij moet het natuurlijk nog wel doen in de Alpen en de Dolomieten.
Maar laat ik zeggen dat mijn hart vol verwachting klopt, omdat deze Kruijswijk zo’n type wielrenner is die zich gewoon gedeisd houdt, geen praatjes maakt en meestal door het journaille daarom over het hoofd wordt gezien als zij weer eens de Nederlandse wielertalenten op een rij menen te moeten zetten. Met vaker als consequentie dat ze alle daardoor opgeklopte verwachtingen maar niet kunnen waarmaken. Robert Gesink, Wilco Kelderman, Bauke Mollema en ook Tom Dumoulin tot nu toe kunnen er over meepraten. Over de drukkende last die op hun schouders werd gelegd. Vandaar dat het zo goed doet dat zo’n Steven Kruijswijk lekker in de luwte blijft en zich niet zo nodig hoeft te laten zien, maar alleen met zijn benen spreekt om vervolgens steeds weer met zijn prestaties te verrassen. Misschien en hopelijk is het ook deze keer weer de stilte geweest die voorafgaat aan de storm die hij met een ereplaats in de Giro weet te ontketenen…..
robschimmert 
Zelfs de Italiaanse pers ziet hem over het hoofd… Hij deed het weer prima vandaag.
Dus, we hebben hier wel te maken met een kenner, in de persoon van Rob Hamilton.