Verwondering bij AH

Dit weblog is natuurlijk ook het podium en forum bij uitstek waar ik mijn huishoudelijke sores en ontstemming als consument kwijt kan. Rangschik het maar onder de categorie die de naam van klein leed verdient, dat je dagelijks meemaakt, dat opvalt, maar net niet ergert, hoogstens de vraag en de verwondering oproept. Met meestal als plaats van handeling de supermarkt als daar de wekelijkse boodschappen worden gedaan en er even verder gekeken wordt dan de lijst en de neus lang is. Want let je dan even meer op, dan loop je me toch tegen zaken aan die bij nadere beschouwing niet de vanzelfsprekendheid verdienen waarmee ze wel worden gepresenteerd. Niet dat ik er van de kook van raak. Maar het beetje druk dat er door op de ketel komt, raak ik hier door de enkele vermelding ervan al meteen kwijt. En eigenlijk hoop ik tegelijk ook en koester ik een beetje de verwachting dat ik geen roepende in de woestijn ben, maar hier en daar een lichte schok van herkenning teweeg breng. Want los van het feit dat bij Albert Heijn echt alle waar naar haar geld is – heb vooral geen andere illusie – loop je links en rechts tegen nogal wat fake en een enkele luchtspiegeling aan. Met deze keer twee voorbeelden die mij geregeld in het oog springen zonder dat er verder overigens iets aan verandert. Het blijft zoals het is, maar curieus is het voor mij wel. Bijvoorbeeld het verhaal met de bonuskaart die ik elke keer trouw bij de afrekening van mijn boodschappen inlever.

Om vervolgens bij ontvangst van de kassabon te moeten constateren dat ik op het hele bedrag nog geen half procent korting heb gerealiseerd. En dat is dus echt schering en inslag, met de conclusie als logisch gevolg dat dit nu typisch die fopspeen is die Appie zijn klanten lekker voor houdt. Noch met mijn verstand en ook niet met mijn gevoel kan ik er iets anders van maken. Zoals ik ook vraagtekens zet bij de etiketten die op elke appel, inderdaad elke, worden aangebracht. Wat de noodzaak ervan is, wil mij maar niet duidelijk worden. Maar wat wel vaststaat dat is dat de aanwezigheid ervan kostenverhogend moet werken. Het aanbrengen van elk etiket, waar volgens mij door geen klant om wordt gevraagd, vereist een extra handeling van mens of machine die wel betaald moet worden. Zonder dat dit het plezier van de consumptie van die betreffende appel zal verhogen. Integendeel, het is zelfs irritant en draagt dus niets bij als je telkens dat etiketje ervan af moet krabben. Het neemt niet weg dat Appie dat doet, gewoon zijn gang gaat en aldus doodleuk zijn klant nog een eurocentje extra lichter maakt. Met welke vanzelfsprekendheid ik ook moeite heb. Sterker nog, het bezorgt mij een gemengd gevoel als ik dan onophoudelijk hoor dat Albert Heijn extra op de kleintjes let. Dat zal best wel, denk ik dan, als die maar zijn kant op rollen…….

Advertentie