Het verdriet van Eindhoven

Er moet hier ijlings iets recht gezet worden. Of liever gezegd genuanceerd worden. De laatste jaren heb ik bij tijd en wijle niet nagelaten om hier vooral het beeld op te roepen dat Heerlen met name in de avonduren een spookstad was. Desolaat was een van de meest gebruikte kwalificaties erbij. En doods werd het ook nog wel eens genoemd. Zoveel stond voor mij toch wel vast. Totdat ik gewaar werd dat het nog erger kan. Verander het formaat van een binnenstad. Geef haar nog meer volume en maak vooral alles hoger en de ramp en ontreddering is compleet, met als resultaat een aanblik die nog treuriger oogt dan in Heerlen, dat in zijn kleine schaal dan zowaar nog sporen van knusheid vertoont. Maar niets van dat al in Eindhoven als de klok zes uur heeft geslagen en het verdriet van die stad zo tastbaar wordt dat je het in een ommezien op een lopen zet. Naargeestigheid heeft op die plek namelijk  een gezicht gekregen.

Advertentie