Femke en de media

Wat ik er exact van moet denken, weet ik niet. Maar laat ik zeggen dat het op zijn minst behoorlijk ongemakkelijk voelt, de publiciteitsstorm die in een paar dagen tijd is opgestoken rond het net verschenen boek van Femke Halsema dat de titel “Pluche” kreeg. Alsof ze nooit was weggeweest, zo mocht ze overal opdraven. Het kon bijna geen toeval meer zijn. Het leek wel een georkestreerde campagne. Geen zichzelf respecterend praatprogramma op tv of ze was er wel geweest. En alsof de duvel ermee bleef spelen, werd ze ook nog eens breed geëtaleerd in de weekendbijlagen van de Volkskrant en NRC Handelsblad met paginalange interviews, die uiteraard voorzien waren van foto’s van Femke in alle denkbare standen en poses. Wat zij, kennelijk vechtend tegen de stilte en vergetelheid, zich maar wat gemakkelijk liet aanleunen. De ijdelheid als het ware ongekroond. Of is het iets anders als je de warmte van de spotlights blijkbaar toch zo als aangenaam ervaart? Want behoudens alle opinies die weer mochten passeren, babbelde het natuurlijk wederom erg lekker over haarzelf.

Omdat die bron van narcisme die in haar als politicus nadrukkelijk aanwezig m op de voorgrond te kunnen blijven treden, in die paar jaar tijd dat ze zich buiten het bereik van de camera’s, microfoons en pennen had gehouden, verre van opgedroogd bleek. Ze is er nu eenmaal mee behept en zal dat altijd blijven. Vandaar dat die momenten dat ze zich weer even zo nodig zal moeten laten zien, al is het uit therapeutische overwegingen, zich ook in de toekomst zullen voordoen en zich waarschijnlijk telkens dicht op elkaar aaneen zullen rijgen. Omdat Femke nu eenmaal is zoals ze is en ook zo zal blijven. Resteert echter wel de vraag of de media dan telkens weer zo opzichtig haar de hand daartoe moeten reiken en haar zelfs zo overduidelijk op het schild moeten hijsen. Of is het deze ene keer, en vooral nooit weer, aangezien te verwachten is dat op Femke ook de sleet komt te zitten? Wat ik van harte hoop, omdat deze campagne van een, twee, drie dagen, dit publiciteitsoffensief absoluut niet goed voelde en mij een lelijke nasmaak bezorgde.