Het reliek Jan Mulder

Het begint langzamerhand toch op een ernstig misverstand te lijken, die nog altijd volgehouden aanwezigheid van Jan Mulder op het vaderlandse televisiescherm. Is het niet bij Studio Voetbal in de hoedanigheid van die alles en iedereen overschreeuwende voetbalanalyticus of bij DWDD als vermeend deskundige en side-kick, dan vertoont hij zich wel opeens in een of andere televisiereclame of aanprijzing van een goed doel. Kan het niet eens stoppen met die man die ooit op ons scherm getolereerd werd, nu bijna vijfendertig jaar geleden, omdat hij een voetballer was die bewees te kunnen schrijven en van kunst te houden? Dat gevoegd bij zijn vermeende joligheid verklaart dat hij toen meer dan eens mocht opdraven om die andere kant van de voetbalwereld te laten zien. Hij werd zo’n beetje het knuffeldier voor de grachtengordelelite, die ook wilde laten zien dat het zich best op zijn gemak kon voelen bij zo iets aards als voetbal is, mits daarin ook de verbinding was te zien met haar wereld om het herkenbaar en vertrouwd te houden.

Vandaar die plotselinge aanwezigheid van Jan Mulder, die uiteindelijk veel langer op bleef draven dan voor mogelijk werd gehouden of wenselijk werd geacht. Dat zal wel iets te maken hebben met een houdbaarheidsdatum welke over het hoofd werd gezien, zodat hij overjarig en bejaard kon worden en dus de status van reliek bereikte. Waardoor het afdanken nu een stuk lastiger blijkt geworden. Want welke programmamaker, al is het MAX, wil niet de oudere kijker op zijn wenken bedienen? Met voor Mulder daardoor wel de groeiende kans dat hij op enig moment als levend kunstwerk zal worden aangeboden in “Tussen kunst en kitsch” en het vervolgens niet moet worden uitgesloten dat hij als waardeloos van de hand zal worden gedaan. Waarmee alsnog gerechtigheid wordt bereikt en hij het predikaat krijgt toegekend dat hij al veel langer heeft verdiend, maar waaraan hij tot nu toe dus nog ontkwam omdat het natuurlijk lastig is om tussen al dat bejaarde kreupelhout, met namen als Freriks, van Rossem en wat al niet meer, die ene dode, vermolmde boom te ontdekken, die ook nog eens doodgewoon en niet opvallend Jan Mulder heet.