Al het goede gaat in drieën. Dat gezegde blijft voor mij een waarheid als een koe, welke na afgelopen zondag trouwens weer meer aan kracht heeft gewonnen. Met Wahlwiller als plek voor dat toegenomen inzicht en in het bijzonder het Restaurant Infini dat daar verscholen aan de voet van de plaatselijke Kruisberg ligt. Een intiem oord waar de rust eigenlijk een enkele keer per jaar echt wordt verstoord, namelijk als het peloton tijdens de Amstel Gold Race daar passeert. De overige tijd heerst er de stilte, welke gecombineerd met een uitstekend eten tot niets anders dan gepast welbehagen leidt. Zo was ons oordeel opnieuw na dit derde bezoek aan Infini in een jaar tijd. Welke herhaling overigens eigenlijk al genoeg zegt over onze waardering. Maar des te fijner dat die ook steeds weer haar bevestiging vindt, ook in de sfeer en ambiance die naar onze smaak perfect aansluit op de verrassend heerlijk bereide gerechten, die in zich toch telkens een surprise vormen. Maar met de extra plus dat het allemaal gepresenteerd wordt zonder aangeblazen pretenties, dikdoenerij of overdrijving.
Het valt bij Infini allemaal exact op zijn plek en behoudt steeds de menselijke maat, met zoveel ruimte voor losheid dat je je als gast er wel snel op je gemak moet voelen. Dit in tegenstelling tot de afstandelijkheid of die gespeelde chic die zo vaak in sterrenrestaurants usance schijnt te moeten zijn en die je er van weerhouden om je er thuis te voelen, laat staan dat er nog van eventuele culinaire hoogstandjes genoten kan worden. Die plooi, dat opgeprikt zijn is bij Infini heel ver te zoeken als het er al aanwezig is. Wat stijl en kwaliteit dus allerminst uitsluit getuige alle frivoliteiten en heerlijkheden die chef Michael van Geffen in zijn domein ten behoeve van zijn gasten realiseert en welke geheel in lijn daarmee vriendelijk worden opgediend. Waardoor je na enige tijd bijna het idee krijgt dat je wel thuis lekker verwend kon worden. Kom daar maar eens elders om. Zodat wij dus nu wel weten waar we moeten zijn om een paar keer per jaar dat typische welbehagen te ondergaan, waaraan je vooral ook niet moet willen wennen, omdat dan het plezier ervan heel snel verdwijnt. Vandaar dat wij over enige tijd, zo tegen de zomer, die kant, van Infini in Wahlwiller, weer op zullen gaan. En we raden iedereen aan om ons voorbeeld te volgen.
Ik zal er eens aan denken… lijkt me wel wat