De Utrechtse dichter Jan Emmens (1924 – 1971) heeft vooral naam gemaakt doordat hij in zijn werk gevoel en verstand samen wist te brengen, met gebruikmaking van vaak meer dan verrassende beelden. Daarvan getuigt ook dit gedicht ‘Voor de kade’ dat aan het begin van een nieuw jaar alleszins relevant genoemd mag worden:
Voor de kade wisselt een wolk meeuwen
als strooibiljetten op een sterke wind
van aanblik als ’t verloop van eeuwen.
Het is windstil. De wind is een klein kind
dat met geluidjes brood staat uit te strooien.
Zijn tijd aan denken of aan doen vergooien
verschilt niet veel, ’t is stenen toch voor brood.
Word liever kind: twee beentjes en wat rood;
het doet soms eeuwen inderhaast ontdooien.
robschimmert 
Pareltje!