Winkelen met Kerst?

Naarmate de feestdagen naderen, lijkt de urgentie van een winkelopenstelling op Tweede Kerstdag alleen maar toe te nemen. Het debat op besluitvormingsniveau in de gemeenten, maar ook in de media wordt in steeds meer toonaarden gevoerd. De indruk ontstaat daardoor langzamerhand dat de Nederlandse samenleving eigenlijk niet meer zonder kan. De communis opinio zou eigenlijk met zoveel woorden inhouden dat Nederland gewoon winkelen wil, naar de Ikea en de Bijenkorf moet. Eén feestdag, Eerste Kerstdag, binnen zitten is blijkbaar genoeg, en voelt half en half als een soort dwangbuis waaruit de grootwinkelbedrijven bevrijding bieden. Dat is zo’n beetje de hoofdstroom in de gedachtenontwikkeling in de richting van die zo noodzakelijk geachte winkelopenstelling op Tweede Kerstdag. Met nog als extra argument dat daarmee dus niet aan omzet wordt ingeboet, die anders verloren zou zijn gegaan doordat die Tweede Kerstdag dit jaar op zaterdag valt. Aan inventiviteit ontbreekt het de winkelbedrijven niet als het gaat om het vinden van redenen om er vooral niets bij in te schieten. Communiceren en marketen kunnen ze als de besten, zodat ze het inderdaad wel zover zullen krijgen dat de binnensteden, outletcenters en de Ikea’s van deze wereld op Tweede Kerstdag tot de nok toe gevuld zullen zijn. Omdat kennelijk het beeld zal bestaan dat daar met zovelen bij elkaar de gezelligheid wel te vinden moet zijn. Tot zover de feiten, de veronderstellingen en de verwachtingen, die uiteraard toch de nodige vragen oproepen.

Waarbij ik mijn eigen positie en invalshoek als uitgangspunt neem, dus inderdaad al meteen de verwondering uit over het enkele feit dat die winkels op die Tweede Kerstdag zo nodig open moeten. Alsof die ene dag ertoe doet, de doorslag geeft. Alsof winkels al zo schaars geopend zijn en consumenten nauwelijks gelegenheid hebben om in hun behoeften te voorzien. En dan het aspect van amusement, vertier, vermaak, beleving dat mensen in zulke grote getale daar denken te moeten zoeken en dat massaal ook nog eens met droge ogen doen. Er zullen waarachtig toch genoeg alternatieven voorhanden zijn om die tweede feestdag op een andere onderhoudende manier door te brengen. De vrije natuur, een museum, een kerstcircus, een wandeling, een fietstocht of gewoon gezamenlijk thuis zou zo maar te prefereren zijn boven dat met hele families slenteren langs etalages en vitrines zonder ook maar een aankoop te doen. Van mij mag het allemaal en men moet vooral doen wat men niet laten kan als men denkt de verveling te verdrijven op een winkelboulevard. Maar of dat de ultieme genieting is van zo’n Tweede Kerstdag staat voor mij echt niet vast. Het gebeurt echter wel dankzij de grootwinkelbedrijven die met hun economische belangen er geen enkele baat bij hebben om mensen op andere gedachten te brengen dan dat het heil en plezier bij hen te behalen is in de vorm van dat power – of funshoppen. Om dus maar te zwijgen van al dat andere vermaak in het groen, ergens buiten of thuis, dat dus blijkbaar niet meer van deze tijd mag zijn.

Advertentie