In het voetspoor van de wat brave, maar wel succesvolle sound van groepen uit Liverpool ontstond er ook elders in Engeland in het midden van de zestiger jaren reuring in de muziekscene. Met in Londen vaker een geluid dat wat meer in de buurt van de rock and roll kwam. Zoals onder andere ten gehore werd gebracht door The Kinks, bestaande uit Dave en Ray Davies, Pete Quaife en Mick Avory, die in no time tot de voorhoede van de Engelse popmuziek gingen behoren, met hits waarin een forse beat en de nodige weemoed vermengd werden. Waarvan dit “Where have all the good times gone” een mooi voorbeeld is en tegelijk model staat voor hun vroege werk, waar zij later vooral applaus oogstten met songs waarin de melancholie duidelijk de boventoon voerde.
robschimmert 
De Kinks kan ik me goed voor de geest halen. En dit is zeker niet hun beste nummer, dan denk ik eerder aan Lola…