Dafne, heldin in het kwadraat

Het is een reactie nagenoeg vers van de pers is, dus met het grootste risico om in de welbekende cliché’s te vervallen. Wat dan maar moet en op de koop toe wordt genomen. Maar als je na al een veelbejubelde zilveren medaille op de honderd meter hardlopen te hebben behaald tijdens het Wereldkampioenschap atletiek in Bejing, je ook nog eens mag kronen tot beste tweehonderdmeter loopster ter wereld, dan is het meer dan terecht dat je op basis daarvan een heldin in het kwadraat wordt genoemd. En dat is Dafne Schippers dus met ingang van vandaag, plus tegelijk gezegend met eeuwige roem en een plek in de annalen van de Nederlandse sportgeschiedenis. Zij zal vanwege deze prestatie, deze wereldtitel dan ook nooit meer vergeten worden, niet alleen omdat ze zichzelf zo vereeuwigd heeft, maar Nederland ook even op de mondiale kaart heeft uitgelicht en die speciale plaats gegeven, met haar bijzondere prestatie. Die al cachet heeft omdat het om een wereldkampioenschap gaat, maar waaraan toch nog een vorm van toeval is verbonden, omdat bij die enkele gelegenheid die zo’n wedstrijd toch is, door atleten gepiekt moet worden.

Dit in tegenstelling tot andere competitievormen, waarin tegenstanders in een reeks van wedstrijden uitmaken wie per slot van rekening en bezien over de hele reeks de beste totaaluitslag heeft gerealiseerd. Is dat een kanttekening die best bij het succes van Dafne Schippers gezet kan worden, meteen daarna dient zich een volgende superlatief aan die deze bemerking en relativering onmiddellijk in haar schaduw stelt. Want de tijd waarmee Dafne haar finalerace voltooide was er een, 21.63 seconde, die nog nooit door een Europese vrouw is gelopen. Zij brak namelijk het record op die afstand, 21.76 seconde, dat in de zeventiger jaren van de vorige eeuw werd gevestigd door een Oostduitse grootheid van toen, Marita Koch, en dat in 1986 werd geëvenaard door de Westduitse Heike Drechsler, om in de bijna dertig jaar daarna nooit meer overtroffen te worden. Waarmee het unieke karakter van de prestatie van Dafne Schippers eens te meer is onderstreept alsook haar kwalificatie als heldin in het kwadraat. Want na het Olympisch volleybalgoud in Atlanta in 1996 heeft het wachten lang geduurd voordat Nederland weer iets vergelijkbaars en unieks op sportief gebied heeft mogen meemaken en beleven. Tot 28 augustus 2015 dus, de datum die voortaan met het gouden randje van Dafne Schippers zal worden geschreven.

Advertentie