Hij is een van mijn favoriete Nederlandse dichters, de Zeeuw Hans Warren (1921 – 2001), die telkens weer kans heeft gezien om elementaire, diepe gevoelens in kernachtige bewoordingen uit te drukken op een manier die voor iedereen toegankelijk is. Neem bijvoorbeeld dit gedicht “Voor jou“, dat door ieder gebruikt kan worden om een ode te brengen aan degene die door hem of haar wordt bemind. Wat ik dan ook van harte bij deze gelegenheid en in deze vorm doe:
Ben jij het die dit leest? Heb je net
je grijswollen muts afgezet, en vallen nu
je blonde haren warm naar het papier?
Slaat het licht van deze bladzij
op in het hemelsblauw van je ogen,
glimlach je gelukkig, nu je merkt
dat ik dit weet, en breng je ook
je zoetzachte lippen zo dichtbij de woorden
dat het lijkt of je ze gaat kussen?
Leg je, toch even onzeker, je vinger
tussen de bladzijs, druk je het boek
tegen de borst, waar het ritselt
door het bonzen van je hart?
Ben je nòg mooier nu, kijk je door het raam?
Wees gerust: dit is werkelijk voor jou geschreven.
robschimmert 