Dit is wel een heel bijzonder voorbeeld van naoorlogse muziek. Het zijn namelijk niet de klanken die in die tijd uit de radio kwamen, maar vooral verbonden moeten worden aan herinneringen die in het bijzonder de Maastrichtenaren aan deze tijd moeten hebben. Daarvoor citeer ik graag iemand die in het begin van de vijftiger jaren altijd met haar moeder naar Maastricht toog, per trein, om daar de processie bij te wonen waarin het beeld van Slevrouwe (Onze Lieve Vrouwe) door Maastricht werd gedragen onder begeleiding van het gezang “O Sterre der Zee“, dat door alle omstanders werd meegezongen. Dat lied was al van verre, vanaf de Aw Brök (de Sint Servaasbrug), te horen en tekende eigenlijk bij uitstek de sfeer van die tijd, van het Rijke Roomse Leven.
robschimmert 
Hiervoor hoef je geen Maastrichtenaar te zijn.
Ver boven de Moerdijk, in Leiden in de Hartebrugkerk bijvoorbeeld (officiëel H. Maria Onbevlekt Ontvangen, maar zelden zo genoemd) werd dit lied in de jaren 50 van de vorige eeuw vaak gezongen. O Sterre der Zee (2x), geleidt ons door het leven. O Sterre der Zee. Ik kon het zo meezingen.
Het is trouwens niet naoorlogs, zelfs niet naeerstewereldoorlogs. Hier staat er meer over:http://www.rhcl.nl/nl/ontdekken/bezoek/blog-overzicht/lied-sterre-der-zee/
Het gaat hier specifiek over een herinnering aan die naoorlogse tijd. En het lied is toch wel heel erg met Maastricht en haar Slevruike verbonden, zonder dat ik wil en kan beweren dat het elders ook niet veel betekend heeft.
Het is dat de kerk haar status aan het verliezen is, het had wel wat