Opnieuw een niemendalletje, ‘Zomermiddag‘, van Pierre Kemp (1886 – 1967), de Limburgse dichter die wel het meest productief leek tijdens zijn dagelijkse treinreis tussen Maastricht en Eygelshoven, waar hij bij de mijn Laura loonadministrateur was:
De mens wordt groter en het land wordt kleiner.
Het gaat naar de middag en de zon
is de hevigste man in de streek en tussen de bomen
waar twee roodgeruite jongedochters komen
en gaan naar de stad.
Ze hebben haar hoeden van het hoofd genomen
en zeggen elkander dat.
