Om een theateravond te doen kloppen zijn heus niet zoveel ingrediënten nodig. En zeker geen exotische. Met weinig middelen is veel mogelijk en is de kritische bezoeker nog gerust tevreden te stellen. Dat bewees de Toneelgroep Maastricht afgelopen vrijdag in haar intieme uitvalsbasis, de Bordenhal, waar ze haar plannen voor het nieuwe seizoen 2015/2016 presenteerde. In een luchtige setting maakte ze haar ambities voor de komende twaalf maanden wereldkundig. En dat die niet gering zijn, werd duidelijk gemaakt door de twee artistiek leiders van het gezelschap, Servé Hermans en Michel Sluysmans, bij wie het aan enthousiasme bepaald niet mankeerde. Waarvan de neerslag terug te vinden is in het jaarprogramma dat ook nog eens verluchtigd werd door schitterende foto’s van de rising star onder de hedendaagse fotografen, de Vlaming Stefan van Vleteren. Want voor minder wil de Toneelgroep Maastricht het dus beslist niet doen. Nederland en Vlaanderen zal van haar bestaan weten, wilden Hermans en Sluysmans vooral verkondigen.
Met gedurfde producties, waarin de grenzen van het toneel als zodanig naar andere podiumdisciplines gemakkelijk overschreden worden, moeten de harten van het theaterpubliek geopend en veroverd worden. Zoals daar de muzikale bewerking is van Othello, de klassieker van Shakespeare. Of neem het al veel geroemde stuk ‘Waar het vlakke land gaat plooien’ met daarin een prominente rol voor een operazangeres. En wat te zeggen van een anarchistische varietyshow onder de titel ‘Not the Tommy Cooper Story’ waarin cabaretier Jan-Jaap van der Wal en komiek René van ’t Hof een belangrijk aandeel zullen hebben en dat veel Nederlandse theaters volgend voorjaar zal aandoen. Wat dus een summiere greep is uit het totale repertoire van de Toneelgroep Maastricht, dat gerust als gedurfd en tegelijk enthousiast gekenschetst mag worden. En dat een naadloze vertaling kreeg in die seizoenspresentatie op die juni-avond in haar onderkomen aan de oever van de Maas in Maastricht. Die daardoor werkelijk helemaal klopte en die mij als bezoeker deed gloeien van trots op het bestaan van zo’n toneelgezelschap in Limburg en tegelijk bracht tot het besef dat we er niet zuinig genoeg op kunnen zijn, op deze parel van podiumkunst, hier om de hoek.
robschimmert 