Ach, waarom ook niet,
zei onze tante Riet,
die hoewel behoorlijk kierewiet
voor deze ene keer,
omdat het niet altijd Pasen is,
het achterste van haar tong zien liet.
Ze ratelde er op los,
met ons opeens als klos.
Want zonder blozen of een blos
ging zij ongebreideld door
met haar plotsklaps verhalen
over thuis vroeger in het bos.
Dat was dus ook die tante Riet.
Wie kende haar niet?
Ze was toch kierewiet?
Tot haar remmen braken
en zij zonder blozen plots
haar losse tong eens horen liet.
Zonder meer geslaagd !!