Het gaat nu eens niet over de media, over internet of over de staat van hysterie waarin Nederland soms totaal onverwacht blijkt te kunnen verkeren. Maar het is ook zo’n verschijnsel dat daar weer schuin tegenaan hangt en iets mee te maken heeft en bij het benoemen en duiden waarvan je bepaald goed op je tellen moet passen. Want voordat je een oordeel, ondanks weloverwogen afweging, hebt geveld en uitgesproken, kan je het al vaker hebben verkorven en heb je alle mogelijke kwalificaties aan je broek hangen. Waar je dan verder, of je het leuk vindt of niet, mee mag en moet, omdat je zo nodig die eigen mening tegen de verdrukking in wilde en moest uitspreken. Wat uiteraard wel moet kunnen. Want zo verdraagzaam en welwillend zijn we in Nederland ook weer wel. Maar het moet vooral niet te na komen. Omdat het ook niet de bedoeling is dat bijvoorbeeld naar Linda de Mol wordt gewezen. Aangezien alles waar zij, die nationale lieveling, naar kijkt, als het ware en als vanzelfsprekend prachtig wordt gevonden en prompt in goud voor haar verandert. En heb het lef niet om iets van dat zelf gepromoveerde idool te zeggen. Want dan heb je het net zo gevreten als met je kritiek op films en musicals en boeken die over het fenomeen Hazes gaan en dat inmiddels zelfs elke toets aan goede smaak is gepasseerd en nagenoeg een axiomatische kwaliteit heeft verworven.
Althans in ons lage land waar we het met onze zelfgenoegzaamheid aldus redden, wetende dat we elders niet met zulk spul aan moeten komen. En is het met programma’s als Serious Request en The Passion eigenlijk niet eenzelfde verhaal? Namelijk dat in ons land waar we wel collectief blind lijken voor kwaliteit en dus als eenogen gauw tevreden zijn en al zo snel te hoop lopen voor zulke op locatie gerealiseerde televisie – uitzendingen, dat gemeenten dat al aangrijpen als ‘tool’ voor city-promotion. Zo ver zijn we dus inmiddels al onderweg en nemen we alles voor lief, wat ons wordt voorgetoverd, vinden we het zelfs mooi als het ‘live’ bij ons thuis, in de straat of in de stad of op het dorp wordt gebracht. Waarmee de nieuwe standaard voor kwaliteit lijkt geboren die zich uiteraard onttrekt aan wat voor de aloude goede smaak doorgaat en waarin die vermeende elite zich zo lang mocht koesteren, zonder dat het getalsmatig gezien ook maar in enig opzicht ergens toe deed. Want mooi is geworden wat velen mooi vinden. Ook schoonheid en het gevoel ervoor is gedemocratiseerd. In welke richting het criterium voor goede smaak zich in dit tijdsgewricht dus ook heeft ontwikkeld. Bach mocht immers willen dat hij The Passion had geschreven, laat staan dat hij zich met het succes ervan kan meten, is gisteren in Enschede toch maar weer mooi waar gebleken. Die elite ten spijt, die immers het nakijken heeft gekregen, de boot met haar dedain heeft gemist. Of zou de goede smaak toch elke waan de baas blijven?
robschimmert 
Afgelopen zondag keken wij Weekend Millionairs. Ik heb het twee of drie keer eerder gezien. Linda de Mol is een prima presentatrice, maar het is niet aan mij besteed. Ik vind dat ze verschrikkelijk domme dingen zegt, maar ik zou het haar niet kunnen verbeteren. En ik weet dat ze redelijk intelligent is, dus ze acteert een rol en is niet echt.
Dus is het plastic, namaak maar naar de smaak van velen die het prachtig vinden. Dus de democratie van de goede smaak? Of de dictatuur van de namaak en wansmaak?
Er mag niemand voor z’n domme hoofd gestoten worden, dus ze past zich aan iedereen aan. En als diegene een gevoel heeft over wat er in z’n koffertje zit, dan gaat ze daarin mee, terwijl het gevoel van diegene over wat er in z’n koffertje zit, niks zegt over wat er in z’n koffertje zit. Onzin allemaal. Het is gewoon een gokspel wat aan elkaar geluld moet worden. En als ze verliezen kwamen ze met niks, en gingen ze met niks weg, en is er niks aan de hand. En dat hoofd van haar sinds die plastische chirurgie vind ik ook geen vooruitgang,
Als ik het allemaal goed bij je optel is het zeker vier keer niks. Trouwens, Mack en ook Linda, sterkte en houd het hoofd koel en erbij.
Linda is net geweest bij haar moeder, en het ging weer iets beter. Doktoren wisten niet wat er aan de hand was, en het mens heeft weinig weerstand dus het was een ernstige situatie. bloeddruk viel weg en koorts die ze er niet onder kregen. Maar een arts heeft een helder moment gekregen en misschien de oorzaak gevonden. Het ging weer beter. Linda is blij.
Linda zegt mij helemaal niets. Ze bezit niet de charme om mij over te halen om er naar te kijken… Maar dat zegt wellicht meer over mij dan over haar.
Serious Request is aan me voorbij gegaan, Weekend Millionairs heb ik nooit gezien en The Passion interesseerde me ook al niet. Dat kan ook, gewoon niet naar kijken.