Zonder de mantel der liefde erbij te halen of ook maar verder iets van het gedrag goed te praten, mogen ook wel wat kanttekeningen worden geplaatst bij de storm van verontwaardiging die opstak toen de salarissen van Nederlandse topbankiers inderdaad buitensporig verhoogd werden. Niet dat de argumentatie voor die aanpassingen deugde. Dat zeker niet. Zoals er evenmin enige sensitiviteit uit sprak voor maatschappelijke relevantie en urgentie. Het hele handelen kon op zijn minst onhandig en bot genoemd worden, om niet te zeggen arrogant en wereldvreemd. Maar met evenveel recht zijn er bedenkingen te plaatsen bij de bezwaren die ertegen werden geuit, waarbij ook nog meegewogen kan worden uit welke mond die afkomstig waren. Degenen die zich in dezen het meest en luidst lieten horen, waren de politici, vakbondsbestuurders en vaker hoofdredacteuren van kranten. Dus meest personen die ook deel uitmaken van een elite die goed betaald wordt en weinig te kort komt, dus op zich weinig recht van spreken heeft, hoogstens de verdenking oproept dat haar commentaren wel eens ingegeven konden zijn door afgunst en kinnesinne.
Omdat zij in wezen en waarschijnlijk ook graag in die pot gegraaid hadden, eenvoudige stervelingen als zij nu eenmaal zijn, met dezelfde wezenskenmerken als elk ander mens. Mag, want niemand hoeft zichzelf te verloochenen. Maar doe niet net alsof en laat vooral niet voorkomen dat je Roomser bent dan de Paus terwijl je uit hetzelfde hout bent gesneden als ieder ander, alleen makkelijker praten hebt, vrijgesteld en goed betaald als je bent. Want wie echt eerlijk is tegenover zichzelf, zal slechts bevestigen dat ook bij hem of bij haar het vlees zwak is en de geest gewillig. Waardoor het uitgesloten lijkt dat een doorsneemens niet door de knieën zou gaan en geen dankjewel tegen zo’n kapitale salarisverhoging zou zeggen. Want zeg nou zelf, wie is er zijn broeders hoeder als het om het eigen belang en de eigen beurs gaat? Niemand, behalve als je goed betaald wordt en dus gemakkelijk praten hebt, zoals dat deel van de elite dat beweert namens ons te spreken en in onze naam boos te zijn. Dat is wel een andere kant van de medaille die in het oog van die storm nadrukkelijk buiten ons zicht werd gehouden.
Als ik een opmerking maak over het buitensporige salaris dat goede voetballers in het buitenland verdienen, bijvoorbeeld Wesley Sneijder, dan krijg ik heel vaak te horen dat hij ook een hele hoge levensstandaard heeft, bij wijze van tegenargument.
We laten dit allemaal toe, omdat we stilzwijgend hopen ook eens door het oog van zo’n muizengaatje naar onmetelijke roem te kruipen. Dankzij een of andere uitvinding, een slimme start up of onvermoede talenten. Rijkdom, luxe zijn in principe binnen ieders handbereik gekomen. Linksom of rechtsom. Dus zwijg je over uitwassen waarin jezelf, al is het in je dromen, ook wil participeren.
Jawel, en ik heb makkelijk praten, maar het lijkt mij dat als je een topvoetballer bent hier in Nederland, en je kunt 8 ton per jaar verdienen en dus in je carriere een veelvoud van wat iemand anders verdient, dat je ook wel eens tevreden kunt zijn, iets spaart voor je oude dag en meehelpt de Nederlandse competitie weer sterker te maken.
En daar hoef je, denk ik, niet op te rekenen, probeer ik in mijn logje te betogen en duidelijk te maken.
Nee, Sjaak Swart was de laatste denk ik.
Dat heb je mooi verwoord..
Och, ik ben er echt wel jaloers op…
Ik ken maar weinig mensen, niet een als ik erover nadenk, die op dat muizegaatje naar die onmetelijke roem zitten te hopen.
Ik vraag me alleen maar af wat die bankmensen en die andere teveelverdieners met al dat geld moeten.
@hanneke: Is een probleem, inderdaad. Je kunt wel een yacht kopen, maar dan moet je daar weer mee varen ook, terwijl gewoon een eindje fietsen veel leuker is.