Een verblijf van een paar dagen in Oost-Groningen vraagt natuurlijk ook om een bezoek aan het Groninger Museum. Gewoon omdat het een fraaie en tegelijk bijzondere architectuur heeft, maar ook omdat er een interessante expositie was van schilderijen uit de beroemde kollektie van de Saksische keurvorsten uit de achttiende eeuw, waaronder werk van Rembrandt, Titiaan, Velazquez en Watteau. De tentoonstelling die de naam “Geheim van Dresden” had gekregen, bleek de moeite van een bezoek waard, hoewel ze nauwelijks verrassend te noemen was en ons als kijkers niet echt meenam of vervoerde. Dat werd veel meer bewerkstelligd door de objecten, de grillige sculpturen van papier maché die vermengd waren met andere materialen en welke geproduceerd, zeg maar geboetseerd waren door de Zeeuwse kunstenares Maartje Korstanje (1982). Daarbij was titel noch betekenis of bedoeling wat ons betreft aan de orde. De grilligheid van de gevonden lijnen en vormen deden ertoe en fascineerden ons en maakten de expositie van haar werk en het kijken ernaar tot een belevenis.
robschimmert 