Zo halverwege de eerste maand van het jaar en nadat veertien dagen alle goede voornemens tot uitvoering zijn gebracht, is het een mooi tijdstip om een eerste balans op te maken. Wat is er van terecht gekomen? Als je om je heen kijkt, zijn er in ieder geval ondanks het barre weer van de afgelopen twee weken beduidend meer joggers en hardlopers te zien die dus niet lijken af te laten. Net zo min als het leger van wandelaars dat ook al gegroeid blijkt. Anders luiden de berichten en artikelen in de kranten die wel verhalen van het garen dat fitnesscentra en sportscholen spinnen rond de jaarwisseling als goede voornemens in de praktijk gebracht moeten worden en hun vertaling krijgen in abonnementen en kontrakten bij die instituten, die al na een week de eerste afvallers constateren, die hun betaalde geld laten voor wat het is, omdat ze met hun plannen toch te driest voor zichzelf zijn geweest. Snap ik dat al niet, nog gekker vind ik het dat er kennelijk zoveel mensen zijn die zich met al hun goede bedoelingen voor hun lijf, gezondheid en leden toch overschatten als het om hun doorzettingsvermogen en wilskracht gaat. Waarbij het natuurlijk zo kan zijn dat het voor hen lastig is om de juiste balans te vinden tussen de zichzelf opgelegde doelstellingen en de offers die daarvoor gebracht moeten worden. Mogelijk is er toch onvoldoende over nagedacht en is er in een impuls aan begonnen. Wat naar mijn idee de bekende valkuil is als men iets aan de eigen gezondheid wil doen. Omdat het in feite om gedragsverandering gaat, om een wijziging van de houding waarop men in het leven staat en zichzelf vooral ervaart dan wel aanvaardt.
Wordt daar namelijk van uitgegaan, dan is een stapsgewijze aanpassing mogelijk zonder dat daarvoor tours de force behoeven te worden verricht dan wel dat men zichzelf onder druk dient te zetten. Sportscholen en fitnesscentra kunnen gewoon vergeten worden aangezien veel zelf en in eigen kring kan worden gedaan en bewerkstelligd, heb ik de laatste jaren gemerkt, zij het onder medische druk en met minder goede indicaties ten aanzien van mijn gezondheid. Maar als het zover is, heb je weinig andere keuzes. Dus ga je dan twee, drie keer per week een uur stevig en in je eigen tempo wandelen. Zeg je het gebruik van suiker in de koffie en thee vaarwel, wordt het eten van die verrukkelijke chocolade gestopt en gun je jezelf nog één keer in de twee, drie weken een stukje vla, om over het nuttigen van koekjes en het drinken van een glaasje bier maar te zwijgen. Waarmee het snoepen in feite geheel passé is, maar mogelijk nog niet de behoefte daaraan. Daarin kan weer worden voorzien met fruit, in de vorm van een appel, een banaan of wat mandarijnen. Voor de rest is het een kwestie van gezond eten, met meer dan genoeg en als het kan dagelijks de verse groenten, de nodige koolhydraten, hoewel niet teveel, en zo nu en dan een mooi stukje vlees plus wat vette vis en genoeg water. Dat gevoegd bij voldoende beweging kan alleen maar tot de korrekte fysieke balans leiden, met het juiste gewicht en een goede gezondheid, begin ook ik langzamerhand en op eigen kracht te ervaren. Hoewel, en dat weet ik ook weer goed, het bij elkaar genomen geen garantie vormt voor een eeuwig leven, maar wel prettig zo lang als het maar enigszins kan, gaat en duurt.
robschimmert 