Een Apfelstrudel in Holset

Het is misschien nog te zeer bon ton om de Duitse keuken wat lacherig af te doen als vet en fantasieloos en als gespeend van werkelijk culinaire hoogstandjes. Daarmee wordt afbreuk en onrecht gedaan aan de heerlijkheden en delicatessen die onze Oosterburen waarachtig ook wel weten te bereiden en zich daarin soms door niets en niemand iets voor laten doen. Een fraai voorbeeld van zo’n lekkernij die wij in Nederland maar niet naar behoren gerealiseerd lijken te krijgen, is de Apfelstrudel, waarmee wij in optima forma kennis mochten maken in Berlijn, op Unter den Linden, in Café Einstein, waar ze zo delicaat bereid aan ons opgediend werd dat daar wat ons betreft de standaard voor die heerlijkheid was gezet, ook al kent het zijn oorsprong in Wenen. Zo diende de Apfelstrudel te zijn, met vanillesaus op die temperatuur, zo gesuikerd en met de ingrediënten zoals bijvoorbeeld appel, rozijnen, kaneel en bladerdeeg daarin in de optimale verhouding tot elkaar aangebracht om die smaaksensatie, die hoge waardering bij ons teweeg te brengen. En wanneer je eenmaal in zo’n staat van verrukking bent gebracht door dat ene gerecht, is het volstrekt logisch, althans zo werkt het wel bij ons, om in de weken, de maanden daarna op zoek te blijven gaan naar zo’n Apfelstrudel met eenzelfde delicate smaak.

We hebben het alle keren dat we nadien in Duitsland waren, uitgeprobeerd en geproefd. In Rostock, op Rügen, in Stralsund, in Aken, in Prüm, in Woffelsbach aan de Rursee in de Eiffel, in Nideggen in de konditorei van Walther en Marianne Dohmen. Maar steeds moesten we onverrichterzake en met een licht teleurgesteld gevoel afrekenen, omdat de Apfelstrudel die we in Berlijn in café Einstein hadden genoten, maar niet overtroffen leek te kunnen worden. Terwijl toch het idee bij ons bestond dat juist de Duitsers wat dat aangaat de ware kunstenaars en bereiders waren geworden. Des te verrassender, om niet te zeggen opwindender, was onze gewaarwording vandaag toen we dezelfde proef ook eens op de som wilden nemen op Nederlands grondgebied. Weliswaar vlakbij de Duitse grens, in Holset, dat tot de gemeente Vaals gerekend wordt, in Café Brasserie ’t Klükske, tegenover de pittoreske kerk. Daar lieten wij ons ook eens de Apfelstrudel presenteren, welke ons qua smaak en samenstelling haast overdonderde, omdat we het zo niet meer sinds juni in Berlijn hadden gegeten. En daarvoor, voor die excellente kwaliteit, moesten we dus vlakbij ons thuis zijn, in ’t Klükse in Holset. Wat eens te meer duidelijk maakte dat het niet altijd van ver gehaald hoeft te worden om toch ontzettend lekker te zijn en het water uit de mond te doen lopen. Zoals deze Apfelstrudel in Holset.

Advertentie