De kwestie rond Onno Hoes heeft de afgelopen twee weken de gemoederen flink bezig gehouden, met natuurlijk de hoofdpersoon voortdurend in de spotlights, terwijl de aanstichter ervan mooi buiten schot bleef en zich gedeisd hield. Bijna op het achterbakse af en dus volledig ten onrechte ongenoemd bleef. En daar moet hoognodig verandering in komen. Vandaar dat hij hier voor het voetlicht wordt gebracht. Want wie immers wind wil zaaien, mag ook best de vruchten van de daaruit voortkomende storm mee oogsten. In dit geval zelfs graag met volle kracht, zoals hij wat mij betreft de gehele lading kan krijgen, de hoofdredacteur van PowNews, Dominique Weesie, die hier voor de volledigheid ook nog wordt afgebeeld. Om hem ook eens te laten zien en vooral zichtbaar te maken, om hem voor ieders oog met de gelijke munt te betalen die hij voor anderen altijd zo steels in petto heeft. Want natuurlijk valt er wel een en ander over de 
figuur die Weesie is, te berde te brengen. Al was het maar dat hij de School voor de Journalistiek niet heeft afgemaakt en hij ongeveer vijftien jaar als parlementair verslaggever voor de Telegraaf heeft gefunctionneerd. Met alle gevolgen voor zijn beroepsethiek vandien.
Te oordelen tenminste naar de feiten die zijn loopbaan vervolgens geeft te zien. Want uit zijn brein en zijn pen ontsproot het beruchte “Geen Stijl”, dat niets en niemand ontziend een spoor van emotionele vernieling door de Nederlandse samenleving heeft getrokken. Met Weesie steeds op de achtergrond en vooral onder pseudoniem, vermoedelijk toch omdat zijn rug en niet recht en niet krachtig genoeg was. Wat in feite de rode draad is gebleven door zijn sindsdien geruchtmakende journalistieke en managementsloopbaan. Niemand die zo goed is gebleken in het spannen van vaker niets vermoedende mensen voor zijn eigen karretje. Waardoor hij zich altijd behaaglijk op de achtergrond en gedeisd kon houden. Of als het nodig was de handen in de lucht stak met zo’n gebaar dat slechts op de vermoorde onschuld kon lijken. Maar dat verder uitsluitend als laf en achterbaks te kwalificeren was en langzamerhand toch het keurmerk van deze Weesie is geworden. Met nu dus als zijn magnum opus de door hem georkestreerde val van Onno Hoes, waar een normaal mens met het hart op de goede plaats onmogelijk trots op kan zijn. Alleen is het langzamerhand wel de vraag of die Dominique Weesie tot die kategorie gerekend moet worden. Want misschien hebben we hier wel met een echt slecht mens te maken gekregen.
robschimmert 
Her is werklijk ongelooflijk wat er is gebeurd. Smakeloosheid ten top en een grovere inbreuk op iemands privé is niet voor te stellen. Ook tekenend is dat niet iedereen in Maastricht als één blok achter Hoes is gaan staan. Aan de ene kant begrijpelijk dat hij opstapt, want wie wil op deze manier prooi zijn van aasgieren als Weesie en zich niet gesteund voelen, anderzijds zou hij juist aan moeten blijven om niet ge zwichten voor dit soort minderwaardig volk. Ik hoop dat dit voor de Geen Stijl en Telegraafjournalistiek een dikke staart krijgt en hopelijk een dolk in de rug betekent.
Aan de andere kant heb je als burgervader wel enige morele verplichtingen en vervul je een voorbeeld functie. Als het nou de eerste keer was… Maastricht maakt gewoon slechte keuzes.
Ik denk toch niet dat we het janhagel, en dan ben ik nog heel netjes in mijn woordkeuze, van PowNews nodig hebben om de gedragingen van een burgemeester van Maastricht aan de kaak te stellen. Daar zijn de Maastrichtenaren en hun gemeenteraad, hun gekozen vertegenwoordigers, mans genoeg voor. En dan heb ik het nog niet eens de methoden die gebruikt zijn, welke zoveel als een mes in iemands rug betekenen. Met open vizier heeft het allemaal niets te maken.