Witte Kaapse wijnen

De geneugten van het leven laat ik liever niet aan mij voorbijgaan, zij het dat ik wel de mate ervan in het oog houd om het vooral plezierig te laten blijven. Zo heb ik bijvoorbeeld nooit een drankje afgeslagen. Met daarin wel de nodige afwisseling. Er zijn tijden geweest dat het minder snel op kon, maar ook tijden dat ik het droog hield en op hold stond. Dat houdt de geest fris en de smaak op peil, merkte ik steeds. Heb ik lange tijd vooral het bier als mijn favoriete drank bestempeld, met uiteraard alle mogelijke varianten en veranderingen op zijn tijd daarin, de laatste jaren heb ik me meer overgeleverd aan de wijn als versnapering zonder daarbij over te gaan tot allerlei capriolen en pretenties met betrekking tot de daarbij behorende smaken en tegelijk zinnen. Het gaat mij om dat glas wijn dat ik voor de gezelligheid drink en dat wat mij betreft daar slechts voor bestemd is en de ene keer meer aan de wensen en verwachtingen voldoet dan de andere keer. En verder dus geen capsones. Hoogstens luister ik wel eens naar een aanbeveling om vervolgens te proeven en te proberen. Voor de rest zijn het de gebaande paden van de wijnen die mij aanstaan en die ik daarom volg, de rode Bordeaux of de Rhône Villages en de witte uit de Elzas of de Bourgogne, de Chablis of de Sancerre.

Lekker veilig, want je valt je er beslist geen buil aan, was mijn stelregel zoals die zich de paar laatste jaar had ontwikkeld. Totdat ik plotseling wat betreft met name die witte wijnen op heel andere gedachten werd gebracht en moest konkluderen dat er waarachtig wel meer op de wereld is dan die traditioneel vermeende kwaliteit van de Franse witte wijnen. Je hoeft maar op een gezellige avond bij iemand te zijn of ergens een hapje te eten om zo maar tot andere gedachten te komen en in te zien dat er veel meer van dat lekkers met gelijke kwaliteit op de wereld is. En die gewaarwording heb ik niet één keer gedaan, niet twee keer, maar wel drie keer. Met steeds Zuidafrikaanse, en ook nog Kaapse, witte wijnen die zo’n enthousiasme bij mij opriepen dat ik er niet één, niet twee, maar wel zeker drie glazen van nuttigde en het nog lastig vond om ermee op te houden. Toverdranken leken het wel, die ik dan ook onder ieders aandacht kan aanbevelen, waarbij zeker speelt dat het steeds dezelfde druif is die ervoor is benut, te weten de Sauvignon Blanc. Waaruit dan de volgende prachtige en heerlijke witte wijnen konden ontstaan, met welluidende namen als The Finch, Bosch en Dal en Jacobs Creek, die dus niemand zullen teleurstellen. Die garantie durf ik vol overtuiging hier best aan elke gebruiker te geven.

Advertentie