Het geloof in één enkele waarheid, eindigt in fanatisme.
Denken is loochenen wat men gelooft.
Hoe meer je geïnvesteerd hebt in wat je gelooft, hoe moeilijker het is om van gedachten te veranderen.
Het enige wat je met liegen bereikt, is niet geloofd worden als je de waarheid spreekt.
Je gelooft in iets omdat je het eigenlijk niet zeker weet, terwijl je toch graag zou willen dat het zo was.
Een geloof is iets waarvoor je sterft; een doctrine is iets waarvoor je doodt: dat is het hele verschil. Hoewel dat anno nu steeds meer lijkt te vervagen….
Een nieuwe geloofsverkondiger wordt vervolgd, tot zijn volgelingen genoeg macht bezitten om zelf te vervolgen.
Waar het geloof het machtigst is, is het met de beschaving het triestigst gesteld.
Waarom gelooft men altijd wat men niet begrijpt?
Bij de meeste mensen berust het ongeloof in de ene zaak op blind geloof in een andere.
robschimmert 
Nee dat is niet zo, er is wel degelijk een absolute waarheid echter het geloof in de enige waarheid herbergt al twee variabelen, namelijk ‘geloof’ en ‘de enige’ en dat kan al geen waarheid zijn.
Geloof heeft dezelfde oorsprong en dat is het denken, maar inderdaad hoe meer er in is geinvesteerd hoe moeilijker te veranderen.
Liegen is net als de waarheid spreken een subjectieve aangelegenheid. Jouw waarheid is de evengoed de mijne nog niet.
Bij geloven is de wens de vader van de gedachte inderdaad.
Ik zou voor geloof niet willen sterven, geen enkel geloof rechtvaardigd de dood van een niet gelovige ander toch is dat doden van de ongelovige ander een goede daad in de Koran.
In de bijbel ook hoor. Het wordt in het OudeTestament de Israëlieten erg kwalijk genomen, dat ze de heidense omwonenden niet hebben uitgeroeid. En ook Jezus is ‘niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard’ (Matteüs 10:34).
Er is niet voor niet een spreekwoord wat zegt: “Geloven doe je in de kerk, Daarbuiten kun je daar niet mee aankomen”.