Het mag best nog eens gezegd worden. Het pad van de blogger gaat lang niet altijd over rozen. Ook daarop gaat het scheppen, dat schrijverij wel is, meer dan eens van au. Ik kan er na al die jaren over meepraten, in die zin dat het daarbij nog niet eens gaat om het vinden van onderwerpen, maar meer om het maken van de goede keuzes. Dus geen misverstand. Afgezien van de overmacht door vakanties en reizen, kost het geen moeite om dit blog gevuld te krijgen, maar bestaat het probleem in het hoe. Met al die onderwerpen die langs komen, waarover toch een zegje gezegd zou moeten worden. En allang niet meer met die pen die in vitriool was gedoopt. Ook bij mij zijn de scherpe kantjes er langzaamaan wat vanaf geraakt en heeft de mildheid der jaren toegeslagen. Ze is waarschijnlijk ook zichtbaar geworden in mijn dagelijkse schrijverij, waarin ik als het even kan het leven van alledag, mijn gevoelens en wat er om ons heen gebeurt weerspiegeld wil zien, overigens dus wel voorzien van mijn persoonlijke noot en een kritisch sausje. Noem het voor mijn part het dagelijkse koppensnellen waar dit weblog een afgietsel van zou moeten zijn als het allemaal zo vanzelf zou gaan en keuzes gemakkelijk gemaakt konden worden. Wat vaker dus lastig is. Vandaar die verzuchting over dat pad van de blogger dat zoveel hinderlagen kent en des te meer stekeligheden als het op kiezen aan komt.
Zoals vandaag ook weer bol staat van de dilemma’s, te meer omdat je bij al dat schrijven de mildheid der jaren zou willen betrachten. Mijn handen jeuken tenminste wel als ik in de vroegte van de ochtend bijvoorbeeld lees dat Eurlings van de ene op de andere dag bij de KLM buiten is gezet. Maar tegelijkertijd vraagt de scheiding van Albert en Onno, die Maastrichtse tweeherigheid, ook om commentaar, als daar bovendien niet Kamervoorzitter van Miltenburg was die op Google moest kijken wat ICT betekende en haar gehoor daarmee kromme tenen bezorgde. Als het allemaal niet zo ernstig was, kon het ebola-virus en IS als een running gag in dit blog gebruikt worden. Maar om het luchtig te houden, maak je die keuze weer niet om daarna kennis te nemen van de aankoop van het station in Simpelveld waardoor de stoomtreinmaatschappij ZLSM en haar miljoenenlijntje uit de brand is. Je leest over de verstrengeling van belangen van FC Twente – voorzitter Joop Munsterman en je slaat je oog op een vooruitblik op het Europees Kampioenschap Wielrennen op de baan op het eiland Guadeloupe. Waarmee er voldoende input is om de dagelijkse blog te vullen als het dus niet zo lastig kiezen was. Vandaar die verzuchting over het gemis aan rozen op dat pad van de blogger. Welke mij tegelijk de gelegenheid bood om de krantenkoppen van vandaag te snellen. Hetgeen hiermee zonder een vloek of een zucht dan toch is gebeurd.
Je hoeft je als blogger in ieder geval niet te vervelen en het houdt je scherp.