‘Love at first kiss’

Het rook weer flink naar tegengas toen staatssecretaris Dekker zijn plannen over de plaats van de publieke omroep na 2016 ontvouwde. En natuurlijk regende het protesten die als vanzelfsprekend en volgens de gebruikelijke reflex uit de hoek van Hilversum te horen waren. Want de gevestigde orde daar zou de gevestigde orde niet zijn als ze zich niet met hand en tand tegen elke verandering zou verzetten, welke immers als een aantasting van haar macht en belang wordt gezien. Van ratio en steekhoudende argumenten is daarbij geen enkele sprake. De onderbuik regeert bij dat verweer, dat eigenlijk slechts bestaat uit het onberedeneerd afschieten van de intenties van de bewindsman, die zijn gelijk al de volgende dag bewezen kreeg. Hij beweerde namelijk dat de publieke omroepen taken en daarmee programma’s uitvoerden die volstrekt buiten hun bestek en opdracht lagen, want bij wijze van spreken voor hetzelfde geld door de commerciële zenders verzorgd konden worden. In tegenstelling tot de publieken hebben die wel de vrijheid om amusementsprogramma’s voor het kijkend publiek te verzorgen, waar cultuur, informatie en educatie dus primair in het takenpakket van de publieke omroep besloten ligt. Hun uitzendingen dienen immers wel ergens over te gaan, was de stelling van de staatssecretaris, die tegelijk betoogde dat het verre van de bedoeling is dat bepaalde programma’s gefinancierd worden met belastinggeld. Wat bij menige omroepbestuurder tegen het zere been was en luide bedenkingen opriep.

Wat een dag later wel voor de beurt gepraat bleek, omdat de staatssecretaris ongevraagd het gelijk in de schoot geworpen kreeg toen BNN op prime time op Nederland 3 een programma uitzond dat dus totaal niets te maken had met de opdracht van de publieke omroep, maar daar overduidelijk haaks op stond. Want dat kan dus met recht gezegd worden van het programma “Love at first kiss” dat dus helemaal nergens over gaat en zonder probleem in de kategorie ‘baarlijke nonsens’ gerangschikt kan worden en als een uitzending te kenschetsen is waarin overheidsgeld demonstratief misbruikt wordt. Want welk belang is er gediend met de verwezenlijking van het idee om twee mensen die elkaar voordien nog nooit hebben gezien, met elkaar voor het oog van de camera te laten tongzoenen? Waar het overigens niet bij blijft. Omdat het daarna namelijk echt spannend wordt door de vraag of dat eerste en meteen intieme kontakt wel of niet de aanzet vormt om daaraan een vervolg te geven, en waar dat al of niet zal eindigen. Dat krijgt men dus verzonnen op het Hilversumse Mediapark en daarmee wordt zendtijd gevuld. Zodat inderdaad de kat op het spek wordt gebonden en staatssecretaris Dekker in zijn handen kan wrijven bij zoveel onnozelheid of misschien wel arrogantie, die hem op zijn wenken bedient en hem volledig in het gelijk blijkt te stellen. Veel sneller dan hij ooit zal hebben verwacht.

Advertentie