Met het vorderen van de discussie over Zwarte Piet en de mate waarin zijn gezicht zwart moet worden gemaakt, begint de feestmaand die december geacht wordt te zijn, steeds meer binnen bereik te komen. Nog even de klok een uur terug gezet en er kan een begin gemaakt worden met de voorbereidingen op alle festiviteiten. Met natuurlijk alle gekakel over de Top 2000 voorop. Want het is natuurlijk wel december 2.0. Of we daar gezamenlijk nu al even rekening mee willen houden zonder Halloween, Sint Maarten en de elfde van de elfde te vergeten. Je hoofd zou er zowaar van over lopen, van al die speciale gelegenheden en plichtplegingen zonder welke het moderne leven in de winter niet meer schijnt te kunnen. Multitasken is het op de kalender en in de agenda, omdat er ook nog eens alle verjaardagen bij komen, die je vanzelfsprekend niet mag laten passeren. En dan is het dus nog niet eens december en moet de Advent ook nog beginnen en is het echte debat over de kleur van Zwarte Piet niet uitgewoed. Dat spookte de laatst dagen steeds meer door mijn hoofd naarmate ik op mijn tochten door mijn huis praktisch op elke plaats waar wat opgeborgen kon worden, wel parafernalia tegenkwam die mij aan Kerstmis deden denken.
Een doos met Kerstboomlichtjes, lampjes om buiten wat Kerstsfeer op te roepen, een stalletje, een herder, slingers en uiteraard Kerstboomballen. Die mij stuk voor stuk op de gedachte brachten dat het over iets meer dan zes weken echt de tijd is om een Kerstboom aan te schaffen. Waar ik eigenlijk niet aan moet denken, nu ik net de zomer achter mij gelaten heb en er nog te weinig blad van de bomen in mijn tuin is gevallen om al over het bijeenvegen ervan te prakkizeren. Om heel eerlijk te zijn, kijk ik niet eens uit naar die Decembermaand die al jaren lang voor mij een periode van overspanning, gedoe en wouldbe-gezelligheid is geweest omdat de media dat ons maar blijven aanpraten en wij dus noodgedwongen achter die opgeklopte illusies aanhollen. Sterker nog, ze staat mij op voorhand reeds behoorlijk tegen. Vandaar dat ik mijn geest toch nu al enigszins heb verlicht door de eerste set Kerstboomlichtjes in de afvalcontainer te deponeren, in de wetenschap dat er nog meer van dat soort zal volgen. Gewoon, omdat het zo lekker opruimt en tegelijk de geest vrij maakt van dat drukkend vooruitzicht van die feestmaand December.
Wij vieren de kerst met een diner voor de kinderen… De rest kan ons gestolen worden
Sinds twee jaar doen wij geen kerstboom meer. Waarom niet? Omdat het kan!! 🙂 Zonder boom gaat het leven gewoon door, en ik heb veel minder weet van het feit dat het Vrede Op Aarde in de Gloria enzovoort is! Van mij mogen de maanden december en januari gedelete worden. En ik denk dat mijn weerzin tegen kerst enzovoort vooral komt uit het opgedrongene ervan, alle media staan er vol van, alsof het niet een jaarlijks terugkerende saaiheid is! En als je zoals wij, wat ouder bent, komt die kerst ook nog (gevoelsmatig) om de drie maanden om de hoek kijken!
Sinterklaas leeft bij mij al jaren niet meer en die mag met zijn al dan niet zwarte pietjes, van mij in Spanje blijven, Pasen mag ook afgeschaft worden en verder alles wat je noemde. Vieren doe je als je iets te vieren hebt. Niet als je van alle kanten wordt toegeschreeuwd: VIER!!!!
Dan ben je wel vroeg hoor, met die boom.