Morgenavond komt het Nederlands elftal in het kader van de kwalificatie voor het EK Voetbal in 2016 uit tegen Kazakhstan. Op volle oorlogsterkte. Want onze bondscoach, Guus Hiddink, heeft alle grote jongens die tijdens het afgelopen WK zo geschitterd hebben, op het hart gedrukt om vooral van de partij te zijn. Want het ging niet om zomaar een potje. Oranje kon zich na het echec in Praag namelijk niet een volgende domper permitteren. Alle seinen staan op rood, als Guus geloofd mag worden. Er wordt scherper dan ooit getraind, omdat elke international zijn professionele plicht kent en weet dat er in de Arena echt voor volk en vaderland gestreden zal moeten worden. Omdat het dus ergens over gaat en geen wedstrijd bij voorbaat gewonnen is, zal het Nederlands elftal in haar sterkste formatie aantreden en zullen alle elf spelers tot in hun vingertoppen geladen zijn. Laat dat maar aan Guus over, die immers weet hoe haasje in de voetbalwereld hupt en dus absoluut voor onderschatting zal waken. Via dagelijkse persconferenties is de natie ook wakker gemaakt en bij de les gehaald. Sla er de kranten en de websites maar op na en zie hoe deze interland tegen Kazakhstan al leeft en merk hoe het volk de adem inhoudt als we ten minste al diegenen die van die binnenwereld van het Nederlands elftal deel uitmaken, mogen geloven. Want er is natuurlijk ook nog een andere werkelijkheid. Die van de buitenstaanders en al die min of meer belangstellenden.
Die met een ander oog naar die wedstrijd kijken en de schouders ophalen voor al het opkloppen dat er nu gebeurt om van die ontmoeting tussen Nederland en Kazakhstan iets groots te maken waar het niet meer dan een niemendalletje is, waar nog geen vijf woorden over hoeven te worden geschreven. Kijk naar de plaatsen die beide landen innnemen op de ranglijst van de wereldvoetbalbond FIFA. Een derde plaats voor Nederland en daartegenover positie 127 voor Kazakhstan dat dan wel in oppervlakte groot mag zijn, maar als voetbalnatie nul komma nul voorstelt, dus alle heisa die er van tevoren over die wedstrijd wordt gemaakt, totaal niet rechtvaardigt, eerder ridicuul aandoet. Want zo mogen alle angsthazerij plus de grote woorden die Hiddink gebruikte, gerust genoemd worden en zelfs doen denken aan een brevet van onvermogen. Om de doodeenvoudige reden dat die ontmoeting door een Nederlands B- of C-elftal gespeeld had kunnen worden en de gezochte gelegenheid was om een aantal talenten op internationaal niveau ook een kans te geven om zich in de kijker te spelen. Waar Guus het dus lelijk liet afweten, omdat zijn eigen hachje telt en hij toch graag die icoon wil blijven. Waarvoor de vraag wel geldt of hij eigenlijk ooit wel op status aanspraak heeft mogen maken.
robschimmert 
Voetbal kan mij niet bekoren noch boeien.