Het werk van Huub Giesbertz

Omdat het resultaat zo overdonderend was en ik totaal verrast werd door de toepassing daarin van die voor mij compleet nieuwe techniek, kom ik nog terug op de werken van Huub Giesbertz, welke tot en met zondag 21 september a.s tentoongesteld worden in gebouw M van de Tapijnkazerne in Maastricht. Ik refereerde er gisteren al even aan in mijn verslag van de door mij opgedane indrukken tijdens die expositie. Het was echter te summier om recht te doen aan het effect dat zijn foto’s op aluminiumpanelen op mij hadden. Vandaar dat ik hier een wat uitgebreider podium bied aan deze Maastrichtse fotograaf en kunstenaar, die zich in zijn werk vooral concentreert op gebouwen en bouwwerken die ooit bijdroegen aan de economische groei, maar nu in verval zijn geraakt. Waar hij de kans krijgt, legt hij ook het wordingsproces, de constructie vast van wat ooit ook de status van industrieel erfgoed zal krijgen. Met als meest pregnante en aktuele voorbeeld de ondertunneling van de A2, waar Giesbertz met zijn camera tot nu toe bijna permanent bovenop heeft gestaan. De daaruit resulterende foto’s worden bewerkt op de computer, waarbij tinten en kleustellingen nog eens extra geaccentueerd worden. Waarna ze in print op geborsteld aluminium, het zogenoemde Dibond, worden aangebracht, met hantering van alle mogelijke formaten.

Door de specifieke eigenschappen van dat geborstelde aluminium kunnen de panelen binnen en buiten opgehangen worden, zonder dat het gevaar van verkleuring bestaat. Zoals al door mij gezegd, maakte het werk van Giesbertz een overdonderende indruk op mij en naar ik begrepen heb, op mij niet alleen, getuige de vele enthousiaste reacties die het blijkt te hebben opgeroepen. Zodat het in feite meer dan logisch is dat de aanwezigheid ervan op deze expositie een vervolg krijgt als dit werk gedurende de laatste drie maanden van dit jaar tentoongesteld wordt in het viersterren Design-hotel ‘Hampshire Eden’ in de Maastrichtse Stationsstraat. Waardoor er een uitgebreider gelegenheid is om deze fraaie panelen te bekijken. Ondertussen kan een vervolg in dit oeuvre van Giesbertz alleszins verwacht worden. Hij hoeft maar even bij zich om de hoek te kijken. Want niet ver van Maastricht wordt ook hevig gebouwd aan een kolossaal soortgelijk project, namelijk de reconstructie van het sluizencomplex dat de ‘Stop van Ternaaien’ genoemd wordt en dat even fotogeniek is als de ondertunneling van de A2. Uiteraard heeft Huub Giesbertz ook een website waar de staaltjes van zijn kunnen plus nog meer uitleg te vinden zijn. Ga naar http://www.huubgiesbertz.nl en zie dat een bezoek, virtueel of eventueel in real life, de moeite ervan zeker zal lonen.

Advertentie