Wild West bij Post.Nl

Ons nationale postbedrijf, want zo mag Post.Nl toch best nog genoemd worden, ziet ook maar geen kans om uit de tob-mode te komen, nog los van het feit dat ze elk kontakt met klanten, de markt en de werkelijkheid lijkt kwijt te raken. Waarbij als eerste de vraag gesteld mag worden of beleid en veranderingen daarin, althans als het met de echte business van doen heeft, nog wel gecommuniceerd worden naar al diegenen die van de diensten van Post.Nl gebruik willen maken. De indruk begint langzamerhand te ontstaan dat er maar wat gedaan wordt en dat de consument het maar verder moet uitzoeken. Want laat degene maar eens opstaan die exact kan aangeven hoe de tariefstructuur voor het verzenden van brieven precies in elkaar steekt en welke vertaling dat krijgt in de respektievelijke postzegels. Was het vroeger zo dat messcherp vaststond hoeveel er aan zegels geplakt moest worden bij welk gewicht van een poststuk, nu wordt de klant met het gevoel opgezadeld dat hij maar zijn weg moet vinden met van die postzegels waarop een getal ‘1’ of ‘2’ of ‘3’ of nog meer staat, zonder dat daarbij duidelijk is welke waarde die cijfers vertegenwoordigen. Met als gevolg dat iedereen vermoedelijk maar een slag ernaar slaat en dus maar raak plakt, zonder te weten hoe en waarom.

Oogt dit al naar Wild West dan wel anarchie, nog bonter maakt het postbedrijf met de vaststelling c.q. verhoging van haar tarieven, waarin in ieder geval geen besef noch kennis van de economische wetten doorklinkt. Naar elementair begrip daarvan moet echt gezocht worden, tenzij er echt een hogere strategie wordt gehanteerd, die niet toegankelijk is voor eenvoudige stervelingen. Want het gaat natuurlijk tegen elke vorm van logica in en het heeft al helemaal niets van doen met de essentie van economie, met de wetten van prijsvorming in relatie tot vraag en aanbod, als het voornemen wordt kenbaar gemaakt en ook ter goedkeuring wordt voorgelegd aan de Autoriteit Financiële Markten om de posttarieven te verhogen, nu de vraag naar de diensten van Post.Nl inzake verzending van briefpost aan het afnemen is en de kosten per poststuk zo toenemen, dat ze slechts met duurdere postzegels, gereduceerd kunnen worden. Voor een bedrijfseconoom zal dit klontjes en een waarheid als een koe zijn. Maar als vergeten wordt dat een bedrijfsproces meer is dan een rekensom en de achterkant van een sigarendoosje, is het met een organisatie zo gebeurd. En die kant lijkt het met Post.Nl hollende op te gaan, tenzij men erkent dat men opereert in een markt met klanten, die men maar al te graag wil houden.

Advertentie