Het gelijk van Kafka en Orwell

Soms lukt het de individu de kracht van de bureaucratie te weerstaan en blijkt anno 2014 David nog wel degelijk Goliath te kunnen verslaan. Waarmee de somberte van visionnairs als Kafka en Orwell toch, zij het voor even, in een ander daglicht komt te staan. Dat is die sprank optimisme die ontleend kan worden aan de uitspraak van een jury in Florida die de weduwe van een kettingroker in haar zaak tegen sigarettenfabrikant Reynolds in het gelijk stelde en haar een schadevergoeding van 17 miljard euro toekende. Dat was de vertaling van het gelijk van haar bewering dat die tabaksproducent steeds had proberen te verhullen hoe ongezond en verslavend die sigaretten waren geweest voor haar man die van zijn dertiende meerdere pakjes sigaretten per dag rookte totdat hij op zijn zesendertigste aan longkanker stierf. Een eclatante overwinning met een exorbitant resultaat dat dusdanig alle proporties te buiten gaat dat het meteen als die uitzondering gekenschetst kan worden die de regel bevestigt dat je als individu bij voorbaat kansloos bent tegen een bureaucratisch apparaat dat in feite alle middelen heeft om je iedere gewenste kant op te sturen zonder dat je nog het benul hebt waar je terecht komt. KPN heeft dat zelfs tot kunst verheven, heb ik de laatste tijd vaker mogen ervaren en gisteren, toen ik dit fraaie nieuws uit Florida las, voor de laatste keer. Want na vijftig minuten wachten en diverse doorverbindingen plus tien, vijftien van die onverdraaglijke muziekjes werd ik toegelaten op de plek waar ik mijn probleem mocht en kon verwoorden.

Wat in mijn geval betekende dat ik aan de afdeling Facturering van de KPN een nieuw bankrekeningnummer wilde doorgeven ten behoeve van de automatische incasso van mijn abonnementsgeld, nadat dat vier maanden eerder was gestaakt doordat ik een bankrekening die daarvoor beschikbaar was, had opgeheven in verband met het overlijden van mijn echtgenote. Waardoor kennelijk de machinerie van KPN begon te haperen, door mijn initiatief daarin zand leek gestrooid. Met als gevolg ouderwetse acceptgiro’s die mij werden toegezonden, betalingen die door mij wel werden verricht, maar naar de bewering van KPN nooit waren ontvangen en daaraanvolgend de door dat bedrijf aan mij opgelegde plicht om op een aangegeven manier te bewijzen dat ik wel degelijk had betaald. Met als bijkomend signaal dat mijn mobiel afgesloten werd zolang dat bewijs niet op de vereiste manier geleverd was. Vandaar mijn telefonade en mijn poging om een nieuwe automatische incassering op gang te brengen. Waar geen denken aan was, zoals ik ook niet geholpen werd zolang het bewijs van betaling door mij niet was geleverd. Met als gevolg dat ik mij, toen dat gesprek afgelopen was, een beetje voelde als die hond die achter zijn staart blijft aanlopen zonder die ooit te pakken krijgen en tegelijk besefte dat Kafka en Orwell mijn lot al jaren geleden voorzien hadden en dus met recht visionnair genoemd mogen worden, van wie het gelijk slechts bevestigd is door die uitzondering in Florida waar die vrouw met al haar leed miljardair mocht worden.

Advertentie