Zomergast Freek

Het was wat mij betreft een aarzelend begin dat “Zomergasten” gisterenavond beleefde. Ieder jaar kijk je er toch weer naar uit, met de hoop dat de startblokken voor de zes afleveringen voortvarend worden verlaten. Dat viel dit jaar en deze keer niet mee, hoewel de eerste gast, Freek de Jonge, alles in zich had om die aftrap van het nodige vuurwerk vergezeld te doen gaan en voor wat spektakel te zorgen met wat boude quotes en uitspraken. Want met zijn engagement zou hij daar toch garant voor moeten staan. Hoe anders was de werkelijkheid die hij deze keer te bieden had. Het was niet de rebel in hem die zich liet zien, maar de domineeszoon die het tot vervelens toe het beste voor had met de wereld en dus ook niet ophield dit uit te dragen. Drie uur lang klonk zijn belerende toon waarmee hij ons kijkers vooral liet weten dat het allemaal goed komt met ons en dat wij dezelfde hoogten als hij zouden weten te bereiken, als wij maar van jongsaf aan zelfvertrouwen ingepompt krijgen, althans vanaf zo’n vroeg mogelijke tijdstip in ons leven.

Als ons maar geleerd wordt om discipline te betrachten, om onszelf in de hand en binnen de krijtlijnen te houden, met inachtneming van de opperste concentratie of focus. Dan komt het dus goed en bereiken we de hoogste vorm van vrijheid in onszelf en halen we ook alles uit onszelf, luidde zijn betoog van drie uur aan een stuk. Wat hij lardeerde met film – en televisiefragmenten die zijn verhaal en argumenten kracht bij moesten zetten, maar dat bepaald niet deden. Integendeel, de rode draad in zijn pleidooi alleen maar langer maakten, waardoor het onontkoombaar was dat je deze als kijker wel moest kwijt raken en ik dus op het laatst niet eens meer wist waar Freek het over had. Hoogstens dat hij, als het aan hem lag, dus als hij goed naar de kunstenaar die in hem huisde luisterde, nog heel lang met zijn bezigheden zou en kon doorgaan. Waarvoor we beter behoed kunnen blijven nu hij, oude man die hij toch aan het worden is, Chaplin en Danny Kaye als zijn grote voorbeelden begint te omarmen. Want zoutelozer krijg je de humor toch niet gegeten?

Advertentie