Omdat het mij niet al te wenselijk leek om de criminele kat op het spek te binden, heb ik van te voren maar niet mijn afwezigheid op dit weblog aangekondigd. Vandaar dat het er 
wat van weg kon hebben dat ik als een dief in de nacht voor een paar dagen uit beeld was verdwenen om elders te vertoeven. In mijn geval was dat Berlijn waar ik de afgelopen vijf dagen verbleef om gevoel voor die stad te krijgen, om het enthousiasme dat ik al bij zovelen ervoer voor de Duitse hoofdstad ook te kunnen delen. Die missie is dus volbracht en naar mijn overtuiging volledig geslaagd. Ik heb de Berliner Luft in mogen ademen en ben totaal gezwicht voor de charme van de metropool die Berlijn natuurlijk is, maar dat volstrekt niet pretendeert te zijn. Ondanks haar grootse en tumultueuze geschiedenis en ondanks de trots en grootsteedsheid die de gebouwen en haar architectuur uitstralen. Want in weerwil daarvan blijft alles dat zich daar aan je voordoet, in welke vorm en verschijning dan ook, compleet aards en altijd ‘down to earth’, zonder de aanmatiging en pretenties die een stad als Parijs zo kenmerken. Wat bijvoorbeeld alleen al tot uitdrukking komt in de vriendelijke, om niet te zeggen charmante en innemende houding die Berlijners innnemen en die in schril kontrast staat tot de botheid en afstandelijkheid van de Parijzenaar.
Is dat al een sprekend verschil tussen beide steden, minstens zo opvallend is het dat in Berlijn de kleinschaligheid overal heerst en de enkeling met al zijn bijzonderheden en 
eigenaardigheden de kans krijgt om zich als zodanig te manifesteren. Wat bijvoorbeeld tot uitdrukking komt in een bloeiend cultureel leven met bij wijze van spreken op elke straathoek een galerie, waar het experiment, de avant garde ruime kansen geboden wordt. Zie er verder de hofjes, de minuscule wijken met hun terrassen en restaurantjes door de hele stad, waar mensen de mogelijkheid krijgen om zich op een dorp te wanen en zichzelf te zijn in plaats van zich ondergesneeuwd te voelen door het geweld en de omvang van de metropool die Berlijn daarnaast onmiskenbaar is. Met zoals gezegd kolossale gebouwen, een fabuleus park, Tiergarten, immense pleinen die de ruimte bieden aan mensen om daarbinnen hun plekje te zoeken en een comfortzone te vinden, waar zij veilig, klein en onder elkaar kunnen zijn. Dat is Berlijn, zoals ik het zag en heb ondervonden en waardoor ik het in mijn hart heb gesloten.
robschimmert 
In Berlijn was ik nog nooit, maar komt er ooit wel van. Het feit alleen al dat jij een paar dagen niet logt bindt de criminele kat, die jouw frequentie kent, toch wel op het spek. Beter is het wat logjes in te plannen die gepubliceerd worden tijdens je afwezigheid. Zo deed ik het in het verleden wel.
De laatste keer dat ik Berlijn was, 1990, vond ik de mensen er ook heel prettig. Oost-Berlijn in 1981 was andere koek, maar goed dat was een andere tijd.
Laat ik nu in Parijs zijn geweest, de afgelopen dagen. Twee jaar terug was ik in Berlijn, het maakte wel indruk, maar dat kwam vooral door de wetenschap dat de geschiedenis zich daar nog maar kort geleden had voltrokken. Nee, ik vind Parijs veel mooier, maar ik geloof dat ik alles uit Frankrijk mooier vind dan Duitsland.
Nou je afwezigheid sprak anders boekdelen, dus als ik van het goede pad af was geweest zou ik poolshoogte kunnen gaan nemen en je huis leegroven.
Margot was me voor… zie ik.
Ik had al het vermoeden, na je prijsvergelijk. Maar ik sluit me bij je aan. Een van de interessantste steden van Europa.