Het was weer een staaltje koopmanschap waar de honden geen brood van lustten en dat onmiddellijk deed denken aan de strapatzen die Colijn en zijn Koninklijke Olie in nazi – Duitsland uithaalden. Geld en het vreten gingen toen ook al duidelijk voor de moraal. In tachtig jaar is er helemaal niets veranderd, zag ik gisteren toen de CEO van de Koninklijke Shell zijn opwachting maakte bij Vladimir Poetin en daarbij de nodige pluimstrijkerij aan diens adres ten beste gaf. Alsof het hele Westen op hetzelfde moment niet intensief bezig was om die nieuwe Russische tsaar in de ban te doen en te boycotten vanwege zijn zwaar bekritiseerde politiek ten aanzien van de Krim en de Oekraïne, zo ontsteeg die hoogste baas van de Shell, de Nederlander Ben van Beurden, de zwaarte van het conflict, waar grootheden als Obama en Merkel hun naam en prestige aan verbonden en zelfs in het geding brachten. Van Beurden toonde zich nadrukkelijk te groot daarvoor en ontkende in feite het bestaan van de inspanningen van die wereldleiders omdat hij de business van zijn bedrijf kennelijk langs de gemakkelijkste weg buiten schot wilde houden.
Het gewicht van het Sachalin – project, waarin Shell en de Russische overheid participeerden, was naar zijn oordeel van een andere orde dan alle separatistische wensen en bewegingen plus troebelen waarmee niet alleen hij, maar vooral Poetin werd lastig gevallen. Alsof geld verdienen, en met name door Shell, niet van een veel grotere betekenis was dan al dat geploeter in en rond de Oekraïne dat typisch een conflict voor krabbelaars genoemd kon worden. Waarmee van Beurden en Poetin elkaar nadrukkelijk hadden gevonden in arrogantie en wereldvreemdheid, dus de hi five van beiden eens te meer mocht worden gezien als de bezegeling van hun foute positie. Met de Nederlander duidelijk in zijn betwistbare en afkeurenswaardige hoofdrol, waarin hij geen enkele boodschap had aan de gebeurtenissen op het wereldtoneel, dat immers veel kleiner werd bevonden dan zijn bloedeigen Shell. Oftewel hoe een plank pijnlijk en openlijk voor het gezicht van iedereen kan worden mis geslagen zonder dat dat verdere consequenties heeft. Of zou de consument en afnemer toch slimmer dan die van Beurden zijn?
robschimmert 
Hij moet wel voor Shell de juiste keuzes maken. De consument heeft dat al gedaan door massaal over te stappen op Lukoil.
Waarmee weer eens duidelijk is, dat het grote geld het enige is, dat voor de Grote Multinationale Ondernemingen telt en dat zij in de wereld in toenemende mate de dienst uitmaken.
Anoniem was pjotr.