Aan de reeks van pareltjes van wandelingen die door mij gelopen zijn, kan ik er sinds gisteren weer een van de meest uitgelezen soort toevoegen. Allereerst omdat het landschap waarin de route zich bevindt, van een onverbiddelijke schoonheid is. Verder is de omgeving waarin die wandeling van circa tien kilometer afgelegd moet worden, allesbehalve bekend bij het grote publiek, omdat het nu eenmaal, zoals dat met een mooi woord heet, behoorlijk uit de slag ligt. Begin en eind van het te lopen traject bevinden zich in het meest Zuidelijke dorpje van Nederland, Mesch, dat op ongeveer drie kilometer van Eysden ligt, aan de Belgische grens, en dat vooral bekendheid kreeg doordat er tot voor enkele tientallen jaren geleden nog hanengevechten werden georganiseerd. Bovendien was het de plaats waar de geallieerden in september 1944 het eerste stukje Nederland bevrijdden. Vanuit Mesch, bij de grote uitspanning “de Laathof”, is een wandeling uitgestippeld die in een cirkel ten Noorden van dat dorp loopt, voor het grootste deel over Nederlands grondgebied met nog een paar van de mooiste kilometers door de Belgische Voerstreek met prachtige vergezichten op onder andere ’s Gravenvoeren.
In de nabijheid daarvan staat op een totaal onverwachte plaats een prachtig kapelletje met een Christusbeeld dat bepaald niet in serie, maar ambachtelijk moet zijn geproduceerd en daarmee de moeite van het bekijken zeker waard is. Voor het overige is de wandeling, in tegenstelling tot wat in Zuid-Limburg gebruikelijk is, niet echt zwaar te noemen. Er moet op zijn tijd geklommen en gedaald worden om hoogteverschillen te overwinnen die verder geen naam mogen hebben, dus de enigszins geoefende wandelaar bepaald niet op de proef zullen stellen. Zodat deze tijd en energie genoeg heeft om zich te verlustigen aan de aanblik van de talrijke fruitboomgaarden, waarvan de bloei alweer jammer genoeg achter ons ligt. Daarnaast zijn de panorama’s op Maastricht, de ENCI plus Pieterberg en Slavante, op het Albertkanaal en Eysden, op het Land van Herve en op Luik indrukwekkend genoeg om daarom alleen al deze wandeling de moeite waard te maken. Terwijl de ware natuurliefhebber ook nog eens zijn hart kan ophalen aan de grote varieteit aan flora die in de bermen te vinden is en aan de markante vossenholen en dassenburchten in de Steenbergsweg, waarlangs afgedaald wordt naar Mesch, met het oudste stenen kerkje van Nederland en het riviertje de Voer, die haar minuscule centrum verlevendigen.
Een mooie wandeling die ik volgens mij enige jaren terug ook gelopen heb.