Het ligt voor de hand dat ik meer dan vroeger wel eens buiten de deur eet. Niet dat dat dagelijkse kost voor mij is. Maar één keer per week ben ik toch ergens anders dan thuis van de partij. Geen sprake van een sterrenrestaurant dan. Want hoewel in het genot van een alleszins acceptabel pensioen, blijf ik toch wel aan budgetbewaking doen. Nog afgezien van het feit dat de toegevoegde waarde van het dan te realiseren hoge kostenniveau nauwelijks iets extra’s brengt voor de leniging van de behoeften van mijn inwendige mens, is mijn ervaring geworden. Om maar eens veel omhaal van woorden te gebruiken om aan te geven dat ik voor stukken minder geld ook mijn honger afdoende kan stillen. Want daar blijft het wel om gaan en daarom zoek je toch altijd naar die ideale balans tussen kosten en opbrengsten bij eten buiten de deur. Wat soms tot verrassende resultaten kan leiden, heb ik gisterenavond weer eens gemerkt bij de afrekening van een maaltijd voor twee personen in “Brasserie ’t Schip” op de Markt in Beek. Voor twee dagschotels, een glas bier en een flesje blauwe spa moest ik de som van zegge en schrijve 28,75 euro betalen, exclusief fooi.
Waarbij de dagschotels bestonden uit een rose gebakken royale rosbief, champignons en spercieboontjes met nog een uitgebreide schaal met frites erbij. Gewoon een weggeefprijs, mede gelet op de uitstekende kwaliteit van het eten en de perfecte en vriendelijke bediening. Wat onmiddellijk de vraag opriep hoe het mogelijk is om zo’n maaltijd tegen een dergelijke prijs aan te bieden. Gelet op de omvang van de brasserie kan hier nauwelijks sprake zijn van het effect van de economies of scale, van het prijsdrukkende effect vanwege de inkoop in grote hoeveelheden. En de vraag wordt alleen maar dwingender als in aanmerking wordt genomen dat ’t Schip zich op een A – locatie bevindt, met alle hoge vaste kosten vandien. Kortom, vragen, vragen en nog eens vragen en vooral verwondering, bewondering en verrassing dat er kennelijk tegen door mij als afbraak ervaren prijzen zo goed nog buiten de deur kan worden gegeten. Bijna bij mij dus om de hoek. Zodat het er haast een beetje op lijkt dat het paradijs op aarde zich hier in mijn omgeving ook begint af te tekenen.
robschimmert 
Als je net over de grens in Duitsland gaat eten zul je ook aangenaam verrast zijn. Het kan zeker…
Ja, heerlijk, gewoon eten en geen sterrenfrutsels met de meest vreemde combinaties, het bestaat nog. In Duitsland is dit een normale prijs, hebben wij al vaker ervaren.
Ah, daar heb ik regelmatg met mijn moeder gezeten, niets mis mee inderdaad!
Als ik ook even een iets meer upscale zaak mag aanbevelen (maar niet afgrijselijk duur of zo): La Bergerie in Geverik. Heb ik Mary nog speciaal naar meegenomen afgelopen zomer.
Ken ik ook, ook nog uit de tijd van de vorige eigenaren, uit de tachtiger jaren, die hun succes daar gingen prolongeren in Frankrijk, waar ze ook kookten dat de stukken er vanaf vlogen.